eezelskèèr, eezelskèrke
zelfstandig naamwoord
ezelskar, ezelskarretje
-
Willem van Mook; Uit het land der Brabantsche week, Nieuwe
Tilburgsche Courant 1930-07-31 - ’t Was er ons vural om te doen om
mee de Brabantsche Week 'ns 'n echte aawerwetsche Brabantsche
ezelskèr naor Tilburg te laoten komen. En Van Oeffeltje komt, ge
zult 'm zien op den Heuvel, mopperend en grommend tegen z'nen luien
ezel.
-
Interview (audio) uit 1978 met het echtpaar Staps; transcriptie Hans
Hessels, 2015 - Bij ons tèùs (…) kwaampie aaltij aon meej zen
eezelskèrke. Mar assie er meej zen eezelskèrke ònkwaam dan komder
niemer aaf!”
►
Voor de volledige tekst en audiobestand:
KLIK
HIER
èèzer
zelfstandig naamwoord, stofnaam
ijzer,
strijkijzer
-
Willems; Dialectenquête 1887 - hout en êzer (ê = fr. même)
- Van
Delft; Nieuwe Tilburgsche Courant; Van Vroeger Dagen,
aflevering 117, 1929-06-05
- "Hij
kan alles gebruiken en laat niets liggen dan heet ijzer en een
molensteen", voor iemand die het onderscheid tussen mijn en dijn
niet al te ernstig opneemt.
- Cees
Robben; Prent van de week, Roomsch Leven 1959-08-22 - van èèzer en
hout
- K. de
Beer; Tilburgs Bijnamenboek, 2000 - Fien meej der èèzere broek =
Jos. v.d. Mortel-Houben
-
Audioregistratie 1978; interview met dhr. Hermans, transcriptie door
Hans Hessels - “Dan hadde vruuger ene grôote kaaj meej èèzere bòlle
van die grotte, war, èn daor deej èllek die meej di ene sènt. Op
dieje kaaj!”
►
Voor de volledige tekst en audiobestand:
KLIK
HIER
- WBD
hangèèzer - hangijzer (roostertje aan een hengsel, waarop men een
koekepan o.i.d. laag boven het vuur kan plaatsen)
- WBD
èèzere eeg (Hasselt) - onkruid-eg, ook 'onkrèùdèg' genoemd
- WBD
III.4.4:164 'ijzergrond' = geelbruine aardlaag
èèzerdraojke
zelfstandig naamwoord, verkleinwoord van èèzerdraod
ijzerdraadje
-
Audioregistratie, interview dhr. Hermans, 1978, transcriptie Hans
Hessels, 2013 - …èn dan hadde van die èèzerdraojkes meej midde en
êûgske derin, dan wier daor meej zon klèèn handvatje deraon, meej en
pinneke deraon, en hòkske, war…
► KLIK HIER om het interview te beluisteren
èèzere
stoffelijk bijvoeglijk naamwoord
ijzeren
-
Audioregistratie, interview dhr. Hermans, 1978, transcriptie Hans
Hessels, 2013 - “…èn in de midde ston ammel paole, èèzere paole èn
dòr bonde ze die koeje ammel aon…dè hèk nòg meejgemòkt…dè was
mist……dinsdags!”
► KLIK HIER om het interview te beluisteren
èèzergras
zelfstandig naamwoord
kweekgras, Triticum repens
- Henk
van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek, 1988 - lidgras, kweek (Triticum
repens); ook: 'paone'
- WBD
III.4.3:344 èèzergras - kweek (Elymus repens, Triticum repens)
ook
genoemd: paone, peene, peeze
èffe
bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
effen,
even, egaal
een
korte tijd, even
- Theo
de Wijs; schriftelijke mededeling aan Cees Robben - Hakoe daor effe?
(feb. 1962)
-
WBD
III.4.4:227 'effen' = glad, vlak, ook 'egaal', 'plat'
-
J.H.
Hoeufft; Proeve van Bredaasch Taal-eigen (1836) - EFFEN en effentjes
zegt men hier voor even, eventjes in de beteekenis van 'een weinig';
'twelk schijnt aan te duiden, dat 'even' en 'effen', hoezeer thans
onderscheidenlijk gebruikt wordende, dezelfde woorden zijn.
- Jan Naaijkens;
Dè's
Biks - 1992 - èffe - bijvoeglijk naamwoord en bijwoord - eenkleurig, even, glad
èffegetije
bijwoord
tegelijkertijd, meteen
- Nicolaas Daamen;
Handschrift Tilburgs Dialect, 1916 –
'aiveketij' - tegelijkertijd
- Cees
Robben; Prent van de week, Nieuwsblad van het Zuiden -– hij (...)
heej effe-getij z’n antwoord klaor... (19650416)
- Henk
van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek, 1998 – 'èffegetèèj'
èffegoed
bijwoord
evengoed, net als iedereen
- Cees
Robben; Prent van de week, Nieuwsblad van het Zuiden -– Mar assie
gedaon heej mottie effegoed vèège... (19650828)
èffenaaf
bijwoord
uitdrukkingloos, vlakweg, zonder meer, kortweg, nuchter, langs z'n
neus weg, te kijken staan
- Piet
Heerkens - mar et smidje ha' zin in 'n schoon jong wijfke/ mee 'n
geef en 'n slaank jongemeiskeslijfke,/ hij stookte ze gloeiïg en
smeedde er op los.../ mar 't wier geen maagdeke, lief van blos,/ nee
't wier een monster, zwart en afschuuwlijk,/ geen meensch meer
gelijk, nee, effenaaf gruuwlijk... (1941)
- Theo de Wijs; schriftelijke mededeling aan Cees Robben, Hij
kekt zô effenaaf, zo zuurig en ie is al zo lillijk (17-10-1966)
- Cees
Robben; Prent van de week, Nieuwsblad van het Zuiden -– Ik keek wel
effenaaf toen ik zaag desse m’n fiets gejat han.. (19870918)
- Cees
Robben; Prent van de week, Nieuwsblad van het Zuiden -– Wè kekte
toch effenaaf Toon..! (19671006)
- Cees
Robben; Prent van de week, Nieuwsblad van het Zuiden -– Hij zieter
zôô mar effenaaf uit... (19740308)
- Cees
Robben; Prent van de week, Nieuwsblad van het Zuiden -– Zeej ’t
pastôôrke effenaaf... (19600116)
-
Pierre van Beek – "Van fèn (fijn) meense en motrègen worde vern....;
ge zijt nat zonder dè-ge er èrg in hed!" Onder "fèn" wordt verstaan:
uiterlijk vroom, dus zonder dat de innerlijke gesteldheid aan het
uiterlijk vertoon evenredig is. De H. Schrift - en ook ons volk -
noemt die "effenaaf": Farizeeërs! (Tilburgse taalplastiek 8 Nieuwe
Tilburgse Courant – zaterdag 25 maart 1950)
bijvoeglijk naamwoord
bijna
hetzelfde, vergelijkbaar
- Cees
Robben; Prent van de week, Nieuwsblad van het Zuiden -– Ik keek wel
effenaaf toen ik zaag desse m’n fiets gejat han.. Na hek van de
asseraansie ’n effenaave trug gekocht... (19870918)
-
Jan
Naaijkens; Dè's Biks (1992) - èffenaf bijwoord; kortaf
- A.P. de Bont; Dialect van Kempenland, 1958 -
effenaf
bijw. 1) op de kop af, juist, precies; 2) zonder versiering; 3)
koel: Hij keek mar effenaf.
- C.
Verhoeven; Herinneringen aan mijn moedertaal (Udenhouts), 1978 –
EFFEN AF (effen aaf) bijwoord, glad, zonder rimpeling; ook: zonder
te lachen, neutraal, tamelijk koel: effen aaf kééke.
-
Cornelissen & Vervliet - Idioticon van het Antwerpsch - 1899 -
EFFENAF bijwoord - effen, zonder versiering. Zij was maar effenaf
gekleed. Rechtuit, zonder omwegen; weinig van zeggen, slecht
gemutst: Hij is zoo effenaf vandaag.

'Efkes wè lekkers', slogan bij een snoepkraam bij de Hasseltse kapel
(2017).

Dezelfde snoepkraam, nu in mei 2019
èfkes
bijwoord
eventjes, even
- Cees
Robben; Prent van de week, Rooms Leven – Swels det ik efkes wochte
moes (19590912)
- Cees
Robben; Prent van de week, Rooms Leven – Komt toevallig
Siendereklaos efkes nog mee appels gooien (19571207)
- Cees
Robben; Prent van de week, Rooms Leven – Aon de raand van de stad/
Leej unne zaanderige pad/ Nog efkes – en dan laot-ie ’t schiete...
Hij is uit de tèèd.. (19580222) [Over de Reitse Hoevenstraat; Robben
bedoelt hier de asfaltering van de zandwegen in het toenmalige
buitengebied van Tilburg]
- Cees
Robben; Prent van de week, Rooms Leven – Hij keek me efkes aorig
aon (19661021)
- Cees
Robben; Prent van de week, Nieuwsblad van het Zuiden -– Jonge..
löstert naa is efkes... (19701023)
- Cees
Robben; Prent van de week, Nieuwsblad van het Zuiden -– En toen
stond ie efkes stil... (19701120)
-
Piet
van Beers;
www.cubra, ca 2003 - "Ik gao
èfkes nòr de tèùn, Merie." /
zeej Balthazar Vermeer. /
"Ak oe sewèèle nie mir zie, /
ist naa de liste keer."
- Lechim (pseudoniem van Michel van de Ven), De Tilburgse Koerier,
66 05 06 - Ze hee efkes geprakkezeerd
- Lechim (pseudoniem van Michel van de Ven), De Tilburgse Koerier,
66 05 13 - Verleeje week laas Trees de kraant, / Kèèk over d'ren
bril / En vroeg: "‘n ramp, 'n ongeluk, / Wès daorvan ‘t verschil?”
// De Tiest docht irst hèèl efkes nao / Mar toen zee dieje kruk: /
"As gij in 't knaol zôt vallen Trees / Was dè ‘n ongeluk. // Mar
haolde iemand jou d'r uit / Dan zò dè volgens mèn / Van ‘n onneuzel
ongeluk / ‘n Ramp geworre zèn."
- Lechim (pseudoniem van Michel van de Ven), De Tilburgse Koerier,
66 07 14 - Nog efkes en 't is zò wèd...
-
Tillie
B (pseudoniem van Nicole van Wagenberg); uit een column van haar
website ‘Tilburgs Taolbuuroo’, 2012 - Èffe vraoge hoe dèt meej em
gao. Meschient èfkes oover zenen bast aajen òf òn zen wòrtele
kriebelen òf iets.
-
WBD
III.4.4:131 'efkes' = poosje
-
Jan
Naaijkens; Dè’s Biks,1992 - èfkes bijwoord: even
- A.P. de Bont; Dialect van Kempenland, 1958 -
efkes,
bijw. efkens - eventjes
- Leo
Goemans; Leuvens taaleigen, 1936 – EVENTJES, EFFENTJES - èfkes,
bijwoord
-
Cornelissen & Vervliet - Idioticon van het Antwerpsch - 1899
- EFKENS bijwoord. eventjes; lichtjes, in zeer geringe mate: Ik
kwam maar efkens aan ze' lijf en hij begost te
grijzen.

'Een
hoogstmodern systeem van eggen in Tilburg', circa 1930
►Dossier
egge
èg
zelfstandig
naamwoord
eg
► zie
ook eeg
-
WBD eg,
ook genoemd (Hasselt) 'eeg'
-
WBD
sleep, ook genoemd 'slèèp' (werktuig bij het slepen, o.a. t.b.v. de
egalisatie v.d. akker)
-
WBD
ègge - eggen
-
WBD
(Hasselt) vurègge - eggen voor het zaaien
-
WBD
(Hasselt) inègge - eggen na het zaaien
-
WBD
(Hasselt) ègge meej de lichten hoek - bot eggen
eige, eiges, eigen
►zie
ook èège
1. bijvoeglijk naamwoord
- Kees
en Bart; dialoog in Tilburg Post, 1922-193? - 'mee dè d'eiges boter
maoken' - met dat je eigen boter maken
- Kubke
Kladder, pseudoniem van Pierre van Beek; Nieuwe Tilburgsche Courant;
Uit ’t klokhuis van Brabant 4, 2-11-1929 - As ge 't allemol goed
beschouwt beteekent 't toch eigenlijk niks in z’n eige.
2. wederkerend voornaamwoord
- Piet
Heerkens; uit: De Mus, ‘Timmerman’, 1939 - niemand zal 't geluk oe
geven/ - as ge'r eigens niks veur doet!
- Jan
Jaansen; pseudoniem van Piet Heerkens svd; ‘Oome Teun als opvoeder’,
feuilleton in 6 afl. in Nieuwe Tilburgsche Courant 2-3-1940 –
6-4-1940 - Mar jè, ge mot et eiges weete, 't zijn ou zaoke... Den
burgemeester hee-g-et me eiges gezeed!
-
Naarus; pseudoniem van Bernard de Pont; in: Groot Tilburg 1941 - Wè
vreuger van eiges gong kan naa himmaal nie mir, en wè vruuger nie
hoefde dè mot en zal naa.
- Piet
Heerkens; uit ‘Vertesselkes, ‘Vrouwke Misére’, 1944 - "En hedde dan
éiges nog iet veur oe maog?"
3. zelfstandig naamwoord
eigen = familie
-
Anoniem; ‘De Noord-Brabantsche Tongval’, Nieuwe Tilburgsche Courant
31-07-1930 -Wanneer ge “eige" [bent] of tot de permitaotie behoort,
zijt ge lid van de familie.
-
A.J.A.C. van Delft; Nieuwe Tilburgsche Courant; Van Vroeger Dagen
aflevering 111, 27 april 1929 – "Van eigen moet 't hebben": Van je
familie kun je onaangenaamheden verwachten
eigendigluk
bijwoord
eigenlijk
- Theo de Wijs; schriftelijke mededeling aan Cees Robben, 10-02-1963
- “Eigendiglijk staode daor mar ’n bietje te meutele”
èkker
zelfstandig naamwoord
akker,
bouwland (ook volgens WBD)
-
Flaneur
(pseudoniem van Antoon Arts); Uit: Zonder opschrift; Nieuwe
Tilburgsche Courant zaterdag 16 april 1904 - “Ja, die jongens van
Flaneur waren rakkers, maar wat ze zeker nooit aan “hullië pa"
hebben durven vertellen is, dat ze gingen “vuurke stooke" in den
“Ekker aachter moeder van Lierup" waar de koeien in de „waai"
stonden (nu de Mariastraat) en dat ze dat “vuurke" stookten met
“solfter"...
- Cees
Robben; Prent van de week, Rooms Leven – ...de geur/ van ekker en
bos (19551119)
- Cees
Robben; Prent van de week, Rooms Leven – D’ekkers en de waai
(19570119)
- Cees
Robben; Prent van de week, Rooms Leven – de ekkers in de Vloed
(19570704)
- Cees
Robben; Prent van de week, Rooms Leven – D’n ekker-gods die leej zô
schôôn vol blommen... (19571102)
- Lechim (pseudoniem van Michel van de Ven), De Tilburgse Koerier,
66 06 03 - Vier aovenden d'n èkker in / Dur bossen en dur haai /
Mersjeeren langs d'n Buunder / ‘t Baksven en langs de Laai.
- Lechim (pseudoniem van Michel van de Ven), De Tilburgse Koerier,
64 06 05 - Erreges in d’n ekker...
-
Interview (audio) met het echtpaar Staps 1978; transcriptie Hans
Hessels, 2015
-
“Jaa,
dan nomde ze meej nòr den èkker! Wij han, bij ons hèbbe we nòg wèl
enen hond gehad die de kat meej nòr den èkker nom!”
-
WBD
III.4.4:137 'akker' = veld
-
Weijnen, Dialectaltlas: met umlaut (kaart 51, blz.92)

Kaart
uit: A.A. Weijnen, Onderzoek naar de dialectgrenzen in
Noord-Brabant; 1937 
èkkermènneke
zelfstandig
naamwoord
- Henk
van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek, 1998 – witte kwikstaart
(Motacilla alba)
èksaome
zelfstandig naamwoord
examen
- Cees
Robben; Prent van de week, Rooms Leven - ’t eksaome van ’t verkeer/
wier dan ôôk mee glaans genomen... (19540717)
- F.
van der Meer; Ferry van de Zaande, verhalen van een echte Tilburger,
2010 - ’N goei gesprek hoeft vur mèn nie langer as twee minute te
dure. Dan wil ik best èkkes löstere.
- F.
van der Meer; Ferry van de Zaande, verhalen van een echte Tilburger,
2010 - Trouwes èkkes hil iets aanders.
èkseem
zelfstandig
naamwoord
eczeem
-
Ed
Schilders; Wè zeetie?, website Brabants Dagblad Tilburg Plus 2009 -
Mar as ge unne stinpöst op oewen dèrriejèère had, èn as bidde nie
hielep, dan moeste bij ’t feitvrouwke van Van Hees zèèn. Die mòkte
d’r èège zallefkes. Vur pöste, èkseem, fratte, padscheete, èn alles.
èkster
zelfstandig
naamwoord
ekster
- Pica pica

-
G.
Steijns; Grôot Dikteej van de Tilburgse Taol 1998 - Èn de lindebôom?
Int jaor blòk toen de èksters nòg gin kont han èn dur der ribbe
scheete, stond ie der al. Naa issie al bekaant vèèf jaor wèg, mar
hèdde gij em gemist?
Illustratie Rolf Jansen
èksterôog
zelfstandig naamwoord
eksteroog
- Zegsman Hans Hessels; Uit het geheugen van Hans Hessels, 2022 -
Men èksterôoge steeke wir – Er komt slecht weer aan…
èl
zelfstandig
naamwoord
lengtemaat van 0,726 m
in
Tilburg in gebruik vóór de invoering van het Nederlands Metriek
Stelsel, 1820
- Henk
van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek, 1998 – ze heeget gin zeuve el
brêed - ze heeft het niet al te breed
- Henk
van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek, 1998 – goed van vèèf cènt et èl
- iets van de minste kwaliteit
èlkendêen
voornaamwoord
elkeen,
iedereen
-
Willems; Dialectenquête 1887
-
elkendeen
èlleboog
zelfstandig naamwoord
elleboog
- Nicolaas Daamen;
Handschrift Tilburgs Dialect, 1916 –
Met de
ellebogen op de knie kan men schijten vur drie.
- H. Mandos & H. Mandos-van
de Pol; De Brabantse Spreekwoorden, 2003, opgetekend Tilburg 1986 –
wafel, elleboog van taafel.
èlke
onbepaald voornaamwoord
elke
- Dirk Boutkan & Maarten Gosling Kossmann; Het stadsdialekt van
Tilburg, 1996 – De
vorm 'èlke' kan een 'n' krijgen, alleen in mannelijk enkelvoud.
èllemaot
zelfstandig
naamwoord
ellemaat
-
WBD
èllemaot (II:1384) - ellemaat, maatstok
èlvendèrtegst
bijwoord
- Theo
de Wijs; schriftelijke mededeling aan Cees Robben, 1956 - Ach meens,
’t gao wel goed mar alles op z’n elfendertigst.
- Frans
Verbunt; Tilburgs voor Tonpraters 7e perbeersel, 1996 –
uiterst fijne kam in de weverij, waarmee (waarop) het fijnste linnen
geweven werd; dat werk vorderde langzaam.
-
WNT;
ELF-EN-DERTIGSTE - grappige aanduiding van eene ongunstige plaats in
eene rangorde, in Z-Ndl.
èlzesèèsje
zelfstandig
naamwoord, verkleinwoord
elzensijsje- Henk van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek, 1998 – sijs
(Carduelis spinus)

em,
'm
persoonlijk voornaamwoord
hem
(zonder nadruk); met nadruk: hum
- WTT 2020 -
Hèddem
gezien? Hum zie ik nôot.
- WTT 2020 -
Zègt em
dè mar.
-
Cees
Robben; Prent van de week, datum onbekend] - [Man over de hond die
hij uitlaat:] Ik haaw em òn de laajbaand, en nog leetie em op de
kaajbaand.
-
Cees
Robben; Prent van de week, datum onbekend] - dan moete em de kaans
geeve: mar toen hak em
-
Cees
Robben; Prent van de week, datum onbekend] - ik zal em [de sok]
zommedêene dichttrekke, dan kundem sebiet ònschiete
-
A.A.
Weijnen, Dialectatlas van Noord-Brabant; Antwerpen 1952 - ze hébben
em bónt en blaauw geslaon.
- Dirk Boutkan & Maarten Gosling Kossmann; Het stadsdialekt van
Tilburg, 1996 –
als objectsencliticum: -em, -nem, -tem
-
WNT HUM
(II) bijvorm van HEM, zeer gewoon bij Hooft. HIJ: 3e en 4e naamval
hem (hum), enclytisch -em (-um).
wederkerend voornaamwoord
- WTT
2020 - ongeveer betekenisloos en niet persoons- of getalsgebonden;
komt voor bij werkwoorden die verwijdering uitdrukken: em naaje, em
peeze, em pooje, en sjoere, em knèèpe, em opblaoze, em optuutere, em
smeere.
èm
de
letter M van het alfabet
- F.
van der Meer; Ferry van de Zaande, verhalen van een echte Tilburger,
2010 - De M van emmer.
en,
'n, un
lidwoord
een;
meestal geschreven als un of 'n.
voorzetsel (bij dagbepalingen)
een, 'n
- Dirk Boutkan & Maarten Gosling Kossmann; Het stadsdialekt van
Tilburg, 1996 – 'enen
dag op et laand'; Verbogen vormen: ene, enen, ne, nen
-
A.
Weijnen, Etymologisch dialectwoordenboek (1995) - een (vóór naam
van een weekdag, bv. 'en zondag' - verleden, aanstaande zondag
èn
alles
bijwoord
versterking van het voorgaande
- Cees
Robben; Prent van de week, Nieuwsblad van het Zuiden -– [Hij] leej
te bed en alles... (19780721)
èn
naa gij
uitroep
- en nu
jij; om datgene wat verteld is te versterken; met een zekere
uitdaging: overtref mijn verhaal maar eens
- Cees
Robben; Prent van de week, Nieuwsblad van het Zuiden -– [Een vrouw
tegen haar vriendin] Hij spult mar d’n banjerheer.. ’t komt er meej
de schoep binnen en ’t gaot er meej de kèèr uit. En naa gij Merie...
(19641106)
ènd,
èndje
zelfstandig naamwoord
eind, einde, uiteinde, afstand; langwerpig stuk
WTT 2020 -
We gòn
en èndje waandele.
-
Kubke
Kladder; pseudoniem van Pierre van Beek; Nieuwe Tilburgsche Courant,
Uit 't klokhuis van Brabant 4, 2-11-1929)- Alles hier op de wèreld
hee toch een end, behalve sesiesworst zô "de Tuter" zeggen, want die
hee-t-er twee. Jè, wè zulde daor op afdingen!...
- A.A.
Weijnen, Dialectatlas van Noord-Brabant, Antwerpen 1952 - Hij wó mèn
meej en ènd hout slaon.
- Henk
van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek, 1998 – en èndje moeder Gods -
stok voor een aframmeling
- Henk
van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek, 1998 – stuuper mèn is en èndje
- geef me eens een zetje
- Zegsman Hans Hessels; Uit het geheugen van Hans Hessels, 2022 - As
ouwoere wòrst was, hadde gij en hil ènd – Als ouwehoeren worst was
had jij een lange.
-
WBD
III.3.1:399 'dood end' = doodlopende weg
-
WBD
III.2.2:52 'einde' = dood
-
WBD
III.4.4:131 'end’ = poosje; 196 'end' = uitgestrektheid
-
C.
Verhoeven; Herinneringen aan mijn moedertaal (Udenhouts), 1978 –
Eind ... 2. (van iets langs gezegd, bv. worst of hout) stuk: 'n ènd
hout.
-
Cornelissen & Vervliet - Idioticon van het Antwerpsch - 1899:
END zelfstandig naamwoord o. , vrklw. endje(n), endeke(n). - eind,
einde
- Jan
Naaijkens;
Dè's
Biks
- 1992 - ènd - einde; 'n ènd hout - een stuk hout
stuk
vee
- ‘Een
roestpraatje’; Weekblad van Tilburg, 5 oktober 1867 - ’t zijn ende
zoo stee-g-’t geval. In Van de Schelde tot de Weichsel (deel 1,
1882) geannoteerd als: een ènd vee is een stuk vee.
eend
- Cees
Robben; Prent van de week, Nieuwsblad van het Zuiden -– De end ging
aon 't broeie (19810515)
èndeldèèrm
zelfstandig naamwoord
endeldarm
WBD
III.1.1. lemma endeldarm, dikke darm – endelderm – ook in Tilburg,
Udenhout
►
ènteldèèrem
èndeling
zelfstandig
naamwoord
de
betekenis die Daamen geeft is niet bevestigd
-
N.
Daamen - handschrift 1916 - "Ge mot is nor den endeling informeeren
(afkomst)"
Èndhoove
zelfstandig naamwoord, plaatsnaam, toponiem
Eindhoven
ook:
Ènthoove, met name in Tilburgse toponiemen als Ènthoovesewèg
-
Lechim,
pseudoniem van Michel van de Ven; De Tilburgse Koerier 22 mei 1969 –
Endhoove heej ’t Evoluon...
-
Lechim,
pseudoniem van Michel van de Ven; De Tilburgse Koerier, 13 mei 1976
- Zeg Tirrus hedde 't ôk geheurd / hoe't in Endoove [sic] gao? / In
't gaasthuis gaon ze daor de kleur / Van 't ondergoed vort nao.
èndvoor
zelfstandig naamwoord
eindvoor
-
WBD
(Hasselt) - zijvoor (deze blijft aan de zijkanten van een
bijeengeploegde akker over)
èng
bijwoord
eng
-
WBD èng
staon (van een paard) - met de benen dicht opeen staan
- H. Mandos & H. Mandos-van
de Pol; De Brabantse Spreekwoorden, 2003, zegsman A. v.d. Biezen,
1940
- Hij is
zo eng, da ge mee gene spijker in ze gat kunt peuteren. Hij is zo
eng, dat je met geen spijker in zijn gat kunt peuteren. Hij is erg
gierig.
èngel
zelfstandig naamwoord
engel
-
Kubke
Kladder; pseudoniem van Pierre van Beek; Nieuwe Tilburgsche Courant;
Uit ‘t klokhuis van Brabant 9; 22-02-30 - Iedere keer as ik 'nen hap
naam kreeg ik 'n gevuul of er 'n engeltje mee 'nen fluweelen sok
over m'n hart aaide.
-
Piet Heerkens; D’n örgel, Scheeresliep, 1938 – Moederke, wilde ’nen
botterkam smeere? / Heur is: m’n maog klept den engel des heeren!
-
Pierre van
Beek;
Nieuwe Tilburgsche Courant, Onze folklore afl. 4, 19 maart 1959 -
Hem heeft een goede engel gediend. - d.w.z. per toeval is hem een
geluk te beurt gevallen; of: Onverwacht is iets goed afgelopen
buiten eigen toedoen.
- Paul Spapens e.a.; Goedgetòld, diksjenèèr van de Tilburgse taol,
Tilburg 2004 – en
zat wèèf is nen èngel in bèd - alcohol maakt de remmen los
- Ruud Damen & G.W.J. Steijns; Et Buukske, Wè en hoe in de Tilburgse
Taol, 2008 -
Dè
smòkt òf er en èngeltje oover oew tong (hartje) piest = heel lekker
èngelshèm
zelfstandig
naamwoord
Engels hemd
- Henk
van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek, 1998 – overhemd met losse boord
-
WBD
III.1.3:47 'Engels hemd' = overhemd; ook 'boezeroen'
ènkeld, ènkelt
bijvoeglijk
naamwoord, bijwoord
enkel,
slechts
-
Jan
Jaansen; pseudoniem van Piet Heerkens svd, feuilleton ‘Bad Baozel’,
8 afl. in Nieuwe Tilburgsche Courant 31-12-1938 – 18-2-1939)
...enkeld en alleen...
- Jan Jaansen; pseudoniem van Piet Heerkens svd, ‘Oome Teun in den
trein’; Nieuwe Tilburgsche Courant 16-9-1939) - ...en al laag er de
lijn ok al enkelde jaoren, er liepen toentertijd nog mar enkelde
treinen op 'nen dag...
- Leo
Heerkens; bijdrage aan de bundel De kinkenduut van zijn broer Piet
Heerkens, 1940 –Rembrandt die hee van z'n / wonder-palet / op geen
enkeld paneel / zoo'n schoon rood oot gezet!
- Cees
Robben; Prent van de week, Nieuwsblad van het Zuiden -– ’t Is paone
en tis enkelt röcht.. (19600219)
- Cees
Robben; Prent van de week, Nieuwsblad van het Zuiden -– Zeg kende
gij dè brooike nog/ Van klaoren blom.. van enkelt rog/ ’t
hartjesbrood... (19600624)
- Cees
Robben; Prent van de week, Nieuwsblad van het Zuiden -– Ge het gin
licht op..! .. Dè klopt... enkelt donker... (19660603) [...alleen
donker bier]
- Cees
Robben; Prent van de week, Nieuwsblad van het Zuiden -– ’t Is
enkelt unne weet... (19670922)
- Cees
Robben; Prent van de week, Nieuwsblad van het Zuiden -– En naa mee
dees schuupke spaoide één spit diep ’n enkelt gat... (19780210)
- Cees
Robben; Prent van de week, Nieuwsblad van het Zuiden -– Op de goot
stao enkelt de waas te wosseme... (19791012)
ènnige, ennigte, ènnegt
onbepaald voornaamwoord
enige,
enkele, een paar
uiteenlopende uitspraak
ènnige
- Cees
Robben; Prent van de week, Nieuwsblad van het Zuiden -– Aleen mar
verlet naor ennige stessel-kiesjes... (19720414)
ènnigte
- Jan
Jaansen, pseudoniem van Piet Heerkens svd; De nuuwe kapelaon van
Baozel, afl. 4; Nieuwe Tilburgsche Courant 22-10-1938) - ... al was
ze wel ennigte jaoren aawer as hij.
-
Kubke
Kladder; pseudoniem van Pierre van Beek; Nieuwe Tilburgsche Courant,
Uit ’t klokhuis van Brabant 3, 23-10-1929 - As ge ennigte weken
gelejen dur den ekker liept, zodde gezee hebben: dè wordt niks mee
’t gruun.
-
Naarus, pseudoniem van Bernard de Pont; in Groot Tilburg 1941; CuBra
– We hebben hier ok ennigte schone grote museums.
-
Naarus, pseudoniem van Bernard de Pont; in Groot Tilburg 1941; CuBra
– Ennigte daage van te veure...
- Cees
Robben; Prent van de week, Nieuwsblad van het Zuiden -– ennigte
spie [een paar stuivers] (19551119)
- Lechim (pseudoniem van Michel van de Ven), De Tilburgse Koerier,
61 09 22 - Ieder jaor wir veur ènigte daogen.
-
Piet
van Beers; Spoeje doemmeniemer; 2009 - Nao ènnigte weeke waare de
Tilbörgers/ Daor al hillemol op ötgekeeke.
-
Piet
van Beers; Spoeje doemmeniemer; 2009 - Al ènigte maonde ha ik laast
(...) van menne rechterknie'.
-
WBD
III.4.4:257 'enigte' gering aantal
ènnegte
- Kees
en Bart; dialoog in Tilburg Post, 1922-193? - ènnegte (passim)
- A.P.
de Bont; Dialect van Kempenland, 1958 - ennegte - telw. - enige
- Jan Naaijkens;
Dè's
Biks, 1992 - ènnegte - telwoord enige, enkele
innigte
-
Jos Naaijkens; ‘Middelbaoreschoolperiekelen’, CuBra, ca. 2005 -
Hullie moeder had innigte weeke geleeje nog gevraogd of ze mee naor
de stad ging om wè bloeskes en ’n broek te gaon kôope.
ènnegste
bijvoeglijk
naamwoord
- Henk
van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek, 1998 – enigste
-
WBD
III.2.2:70 - 'het enigste kind' - enig kind; ook:
'eenling'/'enkeling'
ènteldèèrem
zelfstandig
naamwoord
endeldarm van geslacht rund
in de slagerij: aarsdarm
-
Audio-opname 1978; Interview met dhr. Bertens, transcriptie Hans
Hessels 2013 - “Dan sneede gij zak zègge van aachtere, boove de koej
wier dè durgeslaon, zak zègge, dè kontwèèrek zogezeej, dòr aachter
witte wèl, èn dan, jè, dan moeste diejen ènteldèèrem deröt haole èn
dan lòsmaoken èn doen èn dan viel er hil dieje pèns, die viel in
êene keer in diejen bak neer!”
►
KLIK HIER om het bestand te beluisteren

Illustratie uit Handboek voor de slager; 1956; onder
hoofdredactie van J.W. Baretta,een uitgave vanwege het ministerie
van Landbouw, Visserij en Voedselvoorziening.

Uit
het weekblad Groot Tilburg, dat tussen 1939 en 1946 verscheen. De
tekening van Frans Mandos van een professor voor een schoolbord
dateert uit 1939 en was het vaste kader van de rubriek 'Cursus in
Tilburgs'. Lezers konden korte Tilburgse zinnetjes insturen, die op
het schoolbord werden afgedrukt.
èntele
werkwoord, zwak
entelen
- Nicolaas Daamen;
Handschrift Tilburgs Dialect, 1916
-
"èntele - ruziemaken, vooral onder de kinderen"
-
Pierre van Beek; Tilburgs folklore, Nieuwsblad van het Zuiden, 18
juli 1958 - Entelen" - ruzie maken.
-
Pierre van Beek; Tilburgs folklore, Nieuwsblad van het Zuiden, 18
juli 1958 - "Op 'nen entel gooien." - ruzie zoeken; provoceren.
- Cees
Robben; Prent van de week, Nieuwsblad van het Zuiden -– Naa-nie
entele.. kernollie... (19580802)
- Lechim (pseudoniem van Michel van de Ven), De Tilburgse Koerier,
71 06 17 - Terwèl daor binne dieje meens / Hullie kènd zit te
èntele... [namelijk een examinator]
- Henk
van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek, 1998 – zitte awir te èntele -
zit je alweer te vervelen!
-
Ed
Schilders; Wè zeetie?, website Brabants Dagblad Tilburg Plus 2009 -
Òch, d’r waar netuurlek in èllek höshaawe welles stront òn de
knikker. Dè begos meej stèchele en èntele. Daor kwaam hommeles van,
èn dan begos ’t ’r pas goed te spanne.
-
WBD
III.1.4:240 'entelen' = kibbelen
- C.
Verhoeven; Herinneringen aan mijn moedertaal (Udenhouts), 1978 –
ENTELEN (èntele) onovergankelijk werkwoord, doorgaan met pogingen om
gelijk te krijgen.
-
Jan
Naaijkens; Dè's Biks - 1992 - èntele ww. - klieren, vervelen
-
WNT:
knorren, brommen, kijven (verouderd) vervelend doen, pesten, vitten
ènter
zelfstandig
naamwoord
-
WBD -
veulen van een jaar oud, ook 'jòrling' genoemd
ènterènt
bijwoordelijke uitdrukking
van
eind tot eind
-
A.J.A.C. van Delft; Nieuwe Tilburgse Courant, 1961, ‘Bekoring van
dialect, typische zegswijzen uit onze streek uit de volksmond
opgetekend’) - Ge kunt 't wel van èntertènt vragen. - Van eind tot
eind (der straat of 't dorp), alom. (Hier is die r voor
klankafwisseling, zoals in arzijn of kernijn in plaats van azijn en
konijn.)
erbèèrmelek
bijvoeglijk
naamwoord
erbarmelijk
- Henk
van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek, 1998 – gebrekkig, ellendig
èrbeezie, eerbeezie
zelfstandig
naamwoord
aardbei
-
Jan
Naaijkens; Dè’s Biks, 1992 - èrbeejzie - aardbei
èrbèje
werkwoord,
zwak
arbeiden, ook 'arbèje'
-
WBD de
koej èrbèt - maakt uitdrijvende bewegingen bij het kalven; ook
genoemd: de koej 'arbèjt', 'wèrkt', 'pèrst'
erbij zèèn
uitdrukking - erbij zijn, zwanger zijn
-
Ed
Schilders; Wè zeetie?, website Brabants Dagblad Tilburg Plus 2009 -
En vurlichting waar der toen nòg nie bij, dus veul vraauwe
waare-n-er èllek jaor steevaast bij. Dan waare ze wir aon de tèl, èn
asse ’n mònd of zis op scheut waare, dan werd de luurkörf wir klaor
gezèt.
- Cees
Robben; Prent van de week, Nieuwsblad van het Zuiden 1979-04-27 –
M’n vrouw isser wir bij meneer dokter...

èrdkèèr
zandkar, grondkar
-
WTT
2012 - elke kar met twee hoge wielen die achter het trekdier
gespannen werd
-
Nel
Timmermans; Wètter ammòl òn de deur komt, CuBra; 200? - Verder kwaam
er ene èèrpel boer meej en èrdkèèr meej en pèèrd erveur, die belde
nie on de deur mar had zelf en bel bij em èn hij riep hil de tèèd
èèrepul, èèrepul, Pauke Verhaage was dè.
-
K.
Heeroma; Brabants uit de 18e eeuw (woordenlijsten Verster, 1968) -
Aardkar, Erdker: Eene stortkar, mistkar om aarde en diergelijke mede
te halen.
- Jan
Naaijkens;
Dè's
Biks - 1992 - èrdkèèr - aardekar
►
èrtkèèr
erfhèùs
zelfstandig
naamwoord
erfhuis
- H. Mandos & H. Mandos-van
de Pol; De Brabantse Spreekwoorden, 2003, opgetekend in Tilburg
1980 - Grotjes erfhuis. Onderlinge verkoping bij arme mensen, op
zondag-middag, zonder notaris.
èrgeraans, èrgeraand, èèrgeraant
bijwoord
ergens
-
A.J.A.C. van Delft; Nieuwe Tilburgsche Courant; Van Vroeger Dagen
aflevering 111, 27 april 1929 – "Ergeraans" wil ook zeggen: ergens.
-
Jan
Jaansen, pseudoniem van Piet Heerkens svd; De nuuwe kapelaon van
Baozel, afl. 1, Nieuwe Tilburgsche Courant 1-10-1938 - En in Baozel
is dè nog 'n bietje erger as ergerand aanders!
-
Stadsnieuws; dialectrubriekje 2006) - Ik weet nie persies waor ie
wont, èrgeraand op Körvel gelêuf ik.
-
Piet
van Beers; Spoeje doemmeniemer, 2009 – ‘Vrèmde kòst’: Frankrijk,
Portugal of Spanje/ òf daor èrgeraand.
-
F. van der Meer; Ferry van de Zaande, verhalen van een echte
Tilburger, 2010 - Dan gingde èèrgeraant nortoe èn dan waar daor van
alles te doen.
-
WBD
III.4.4:198 - 'ergent', 'ergant', 'ergerans', 'ieverans',
'ieverantergens'; 'ieverens' = ergens
- Jan Naaijkens;
Dè's
Biks - 1992 - èrreges; ook 'èrgant'
-
J.H.
Hoeufft; Proeve van Bredaasch Taal-eigen (1836) - ERGERHANDS voor
'ergens'. Dit woord meen ik bij de oude schrijvers wel gevonden te
hebben.
- C.
Verhoeven; Herinneringen aan mijn moedertaal (Udenhouts), 1978 –
ERGAND bijwoord, ergens.
-
WNT
kent het niet, wel ERGERINGS, gevormd naast ERGENS
►
èrges, èrreges
èrketèt, èrteketèt
zelfstandig
naamwoord
bazig
vrouwspersoon
-
Pierre
van Beek; Tilburgse Taalplastiek 25, Nieuwsblad van het Zuiden
02-01-1965 - Van een meisje of vrouw, die graag over haar jongen of
man de baas speelt, kan men horen zeggen: "Wè zeide (ben je) toch
een erketet (klemtonen op eerste en laatste lettergreep). We kunnen
die "erketet", welk woord aan klanknabootsing doet denken, niet
thuis brengen. Het schijnt echter toch wel in ruime kring bekend.

Uit
een brief van A.C. Hoogendoorn (Goirle) aan Pierre van Beek - 1965 -
archief Erven Pierre van Beek
- Paul Spapens e.a.; Goedgetòld, diksjenèèr van de Tilburgse taol,
Tilburg 2004 –
èrteketèt - bazige vrouw
-
Stadsnieuws; dialectrubriekje 2007-02-18 - Nou, hij kan zene zèèk
wèl ophaawe: hij heej me toch en èrteketèt getrouwd.
èrmoejeg
bijvoeglijk
naamwoord
-
Willems;
Dialectenquête 1887 -
armoedig
ernèffe
bijwoord
ernaast
-
Audioregistratie interview met dhr. Hermans, 1978; transcriptie door
Hans Hessels - “Ròktie em dan moes de meens ene sènt òn hum geeve
mar môog ie nòg ene keer doen, mar ging ie ernèffe, ging ie ernèffe,
war, èn ròldenie en èndje vèrder, moesie daor blèève ligge…”
èrreges, èèreges, èrregent
bijwoord
-
Naarus, pseudoniem van Bernard de Pont; in: Groot Tilburg 1941;
CuBra
-
om is
gaaw erregent nor toe te beene...
- Henk
van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek, 1998 – ergens
►
èrgeraans

Schilderij van Georg Flegel (detail) - Stilleven met erwten.
èrt
zelfstandig naamwoord
erwt,
Pisum sativum
-
Dialectenquête 1876 - erten en boone
-
Jan
Jaansen, pseudoniem van Piet Heerkens svd; ‘Boere-Profeet’,
feuilleton in 5 afl. in de Nieuwe Tilburgsche Courant 1-7-1939
–29-7-1939) - ...die kiepe van onzen buurman hebben al onze erten
uitgekrabbeld!
Uitdrukkingen
1. Zijn
erwten uit hebben; afgedaan hebben; verloren hebben
- Nicolaas Daamen;
Handschrift Tilburgs Dialect, 1916
- "hij
hee doar z'n erten uit"
-
A.J.A.C. van Delft; Nieuwe Tilburgsche Courant, Van Vroeger Dagen
aflevering 108, 1929-04-06
–
"Wie
tegen 't heilig huiske pist, heeft z'n erwten uit van dien kant en
kan z'n biezen wel pakken, want hij wordt toch met den nek
aangekeken." Dit is: Wie in strijd met de kerkelijke geboden handelt
(of in engeren zin: wie de bedienaren der Kerk weerstreeft of
tegenwerkt), kan het op den duur niet op dezelfde plaats uithouden.
Hij doet het best te vertrekken, wijl hij dan van die zijde toch
geenerlei hulp meer te wachten heeft.

Uit
een Tilburgs liedschrift
-
Kubke
Kladder, pseudoniem van Pierre van Beek; Nieuwe Tilburgsche Courant,
Uit 't klokhuis van Brabant 9, 22-02-30)- Dè ze zukke kost vur ons
nie mokt is nog al wiebus, aanders zô ze mee hil d'r gekook gaauw
d'r erten uit hebben...
2. Zijn
erwten diep in de grond steken; iets te goed willen doen.
-
Jan
Jaansen, pseudoniem van Piet Heerkens svd; ‘Boere-Profeet’,
feuilleton in 5 afl. in de Nieuwe Tilburgsche Courant 1-7-1939
–29-7-1939 - ...as ge d'erte zoo diep in d'eerde stopt, dan zijn ze
mee Sint Jan nog nie boven.
3. Geef
ze een erwtje
-
Pierre
van Beek; Tilburgse taalplastiek 4, Nieuwe Tilburgse Courant 25
februari 1950 - Dezer dagen tekenden wij ten slotte nog op: "'t Zèn
kender, zeej Bronsgist, gif ze 'n erwtje!" Bronsgeest was weleer de
thans nog bestaande kruidenierszaak van de firma De Bruyn in de
Monumentstraat. Als moeder boodschappen kwam halen, plachten de
kinderen hier steeds "een snoepje" toe te krijgen. Van de betekenis
der uitdrukking zijn we niet zeker. Ze kan als een plagerijtje
tegenover de kinderen bedoeld zijn, maar als diepere zin kan men er
ook wel uithalen, dat 'n kinderhand gauw gevuld is.
4. Twee
erwten op een plankje
Metafoor voor kleine borsten (of: eigenlijk geen borstvorming maar
de tepel als erwt)
-
F. van der Meer; Ferry van de Zaande, verhalen van een echte
Tilburger, 2010 - Twee èrtjes òp ’n plèngske…
-
WBD
III.2.3:81 'erwt' = doperwt; ook: 'peulerwt'
-
Cornelissen & Vervliet - Idioticon van het Antwerpsch - 1899 -ERT
(uitspr. aeaert, èèrt, aart, aeaet, aat; - erwt
- Jan
Naaijkens;
Dè's Biks - 1992 - èrt zelfstandig naamwoord erwt; hij hè z'n èrte
ööt. • in het gezegde ‘zen èrte èùt hèbbe’: afgedaan hebben. Robben
gebruikt het gezegde in de laatste prent die hij tekende voor Rooms
Leven/ Kerknieuws, dat ophield te bestaan: Cees Robben – Zonder
Kerk-nuus (...) want dè hee (...) net as ik z’n erte uit...
(19691227)

►zie
ook snèrt
►zie
ook Dossier Snert
erteegenaon
bijwoord.
ertegenaan
- Henk
van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek, 1998 – hij pèèrden erteegenaon
- hij sloeg erop
èrtesoep
zelfstandig naamwoord
erwtensoep
- Piet
van Beers;
www.cubra,
circa 2004 -
"Agge tòch gaot Bal," ...zeej Merie,
"Brèng dan wè Praaje meej.
Tweej dikke, vur den Èrtesoep
èn
wè vur den Hasjee"
-
Piet
van Beers;
www.cubra,
circa 2004 -
Ast
rèègent of miezert, of 't waait er es flink.
Dan
zègge ze: "Wè ist toch wir snèrtweer."
Ik
haaw nie van rèègen èn òk nie van wènd.
Mar... van èrtesoep hèb ik gin afkeer.
èrtkèèr
zelfstandig
naamwoord
kar
waarop grond (aarde) vervoerd wordt
-
A.J.A.C. van Delft; Nieuwe Tilburgsche Courant; Van Vroeger Dagen
aflevering 110,
1929-04-20 –
Hij
rijdt bij voorkeur met de "ertkeir", want die kan "ie te heui
stooten".
►
èrdkèèr

Foto:
Regionaal Archief - Stadsmuseum Tilburg
èrtrèès
aardrijs
- Paul Spapens e.a.; Goedgetòld, diksjenèèr van de Tilburgse taol,
Tilburg 2004 – bonenstaak
èrtsoep
zelfstandig
naamwoord
erwtensoep
-
Piet
van Beers; Spoeje doemmeniemer; 2009 – ‘De donkere daoge vur
Kèrsemis’: Én as dan telèste/ de middag vurbij is/ Dan wèèrm ik dè
pènneke/ èrtsoep mar op.
-
Piet
van Beers; Spoeje doemmeniemer; 2009 – ‘Praaj’: "Breng dan wè Praaje
meej./ Tweej dikke, vur den Ertesoep/ èn wè vur den Hasjee"
-
Cornelissen & Vervliet - Idioticon van het Antwerpsch - 1899 -
ERTSOEP, ERTSOP zelfstandig naamwoord v. - erwtensoep
► snèrt
ertussenèùt
voornaamwoordelijk bijwoord
ertussenuit
- Henk
van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek, 1998 – toen ie de pliesie zaag,
pèèrdenie ertussenööt - toen hij de politie zag, ging hij ervandoor
es
bijwoord
eens;
ook uitgesproken en gespeld 'is'
- WTT 2020 -
kom es
gaa hier
èsprès
bijwoord
- Henk
van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek, 1998 – met opzet = 'spèrs'
èssènsie
zelfstandig naamwoord
uit
Franse essence
-
Piet
Heerkens; uit: Brabant, 1941 - Boerke Tinuske de Bont/ strooit
essensie op den ekker,/ goed veur den grond;/ 't ruukt nie lekker,/
wel gezond.
- Henk
van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek, 1998 – drijfmest (Fr. essence)
ètterbèùl
zelfstandig naamwoord
- Henk
van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek, 1998 – 'ètterboöl' vervelend
iemand
Et
Vèn
toponiem
- WTT 2020 -
Het
Ven; vroegere benaming van ongeveer het huidige Piusplein
-
Interview dhr. Van den Aker 1978; transcriptie Hans Hessels 2014 -
“Ge had vruuger wèl plòtse wòr ze, wòr ze ginge daansen èn zôo, hòr.
Ik weet wèl toen ik en jaor òf achtien oud was, dè ik al dikkels bij
Huubke de Leuw kwaam vruuger op et Vèn èn bij Schèèlen Baks èn Frèns
Illese (Elissen)…mar dè waare ammel gesloote dinge, zaole zommar
daor gingde dan, koste dan saoves nòr toe om en dansje te maoke òf
zôo, hè…”
►
Klik
hier voor audiofragment
etzèllefde
aanwijzend voornaamwoord
hetzelfde
-
Interview Van den Aker (1978), transcriptie door Hans Hessels (2014)
- “In Tilburg ging dè presies etzèllefde! As hier in de haaj, iemand
vèrder in de haaj iemand wonde, dan bròchte zem ok nòr de stad toe!”
►
Klik hier om dit bestand te beluisteren

Lechim, pseudoniem van Michel van de Ven; De Tilburgse Koerier 11
januari 1979
êûgske,
ugske
zelfstandig naamwoord, verkleinde vorm
oogje —
verkleinwoord van 'ôog'
-
Interview Hermans 1978; transcriptie Hans Hessels, 2013 - …èn dan
hadde van die èèzerdraojkes meej midde en êûgske derin, dan wier
daor meej zon klèèn handvatje deraon, meej en pinneke deraon, en
hòkske, war, dan zaat de vrouw veur èn hij eraachter èn dan gaaf hij
den draod aon èn die sloege ze om dè hòkske èn dan trok zij em dur
die ôog…êen vur êen…”.
► KLIK
HIER om het interview te beluisteren
-
H.A.
Sterneberg; Een Busselke Braobaansch, 1932 - ...en laot me slaopen
gaon,/ m'n eugskens vallen toe!
-
Piet
Heerkens; D’n örgel, 1938 - Ou twee eugskes allebaai / zijn lijk
blumkes in de waai...
-
Piet
Heerkens; D’n örgel, 1938 - De sterre traone geen zier, / ze
knipperen eugskes van plezier!
-
Piet
Heerkens; D’n örgel, 1938 - Och blumke,/ 'k heb oe zo dikkels
bekeeke, / vriendelijk ding aon m'ne voet, / oe blaanke blaoikes, /
oe gouwe draoikes, / oe eugske dè doe me zo goed!
-
Jan
Jaansen, pseudoniem van Piet Heerkens svd; feuilleton ‘Bad Baozel’,
8 afl. in Nieuwe Tilburgsche Courant 31-12-1938 – 18-2-1939 - "Ik
weet nog iets beter," en 't kwezelke kneep d'r eugskes toe...
- Jan
Jaansen, pseudoniem van Piet Heerkens svd; 'Oome Teun naor zee',
Nieuwe Tilburgsche Courant 18-11-1939 - Jan Ansems is ommers laoter
zelf getrouwd mee dèzelfde meske, waor oome Teun toentertijd 'n
eugske op ha! Jan Jaansen - Die "goeie zaok" bestond veur Rosa
Stokkermans hierin, dè ze al lang 'n eugske ha op Harrie van den
apotheker..
-
Lechim,
pseudoniem van Michel van de Ven; De Tilburgse Koerier, 8 maart 1973
- Wè hedde toch klèn eugskes, Jaon,/ ’ne kaoter van ’t fist?
-
Interview met Heikanters 1978; transcriptie door Hans Hessels - Hier
èn daor en êûgske vèt zôo [in de soep] Der krêeg gin man enen
hartònval, dè nie!
- Cees
Robben; Prent van de week, Nieuwsblad van het Zuiden -– d’eugskes
zeejig naor beneej... (19550827)
- Cees
Robben; Prent van de week, Nieuwsblad van het Zuiden -– Ons
Kupkes-schutters-eugskes (19560714)
- Cees
Robben; Prent van de week, Nieuwsblad van het Zuiden -– D’r eugskes
blinken (19580201)
-
Weijnen, Dialectatlas - met umlaut, volgens kaart 48
- A.P. de Bont; Dialect van Kempenland, 1958 -
eugske(n) zelfstandig naamwoord onzijdig - oogje
èùjer, èùr
zelfstandig
naamwoord
WBD -
uier, ook 'èùjr' genoemd
-
A.J.A.C. van Delft; Nieuwe Tilburgsche Courant; Van Vroeger Dagen
aflevering 117, 5 juni 1929
–
"'t Is
'n uir, zee Jan Tooten, en de kat jongde in z'n pruik", waarvoor men
ook wel hoort: "'t Is frut, zee Jan van Pelt", als iets niet goed
lukt.
- Henk
van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek, 1998 – mar juu Peer, wè heej
die koej en ööer
-
Pierre van Beek; Tilbugse Taalplastiek 3, Nieuwsblad van het Zuiden
16-05-1964 - Jan Tooten placht te zeggen: "'t is een uir mee zucht".
Door die aanvulling wordt de uitdrukking eigenlijk pas verstaanbaar.
Als men uit een "uir" (koe-uier) melk verwacht en men krijgt dan
niets dan lucht (zucht), is dat iets anders dan wat het behoort te
zijn of wat men verwacht, zoals Jan Tooten in zijn zegswijze geen
jonge katjes in zijn pruik verwacht had. Ook zijn we achter de
identiteit van Jan Tooten geraakt. Het was een bakker in de
Zwijsenstraat "een eindje voorbij de Varkensmarkt". Hij bezorgde
zijn brood met een hondekar. Het feit dat hij 'n "gevleugeld woord"
op zijn naam heeft staan, wijst reeds naar populariteit.
eul
zelfstandig naamwoord
slaapbol, klaproos, papaver
- Nicolaas Daamen;
Handschrift Tilburgs Dialect, 1916 –
eulen-
papavere

Illustratie: Rolf Jansen
èùl,
öltje
zelfstandig
naamwoord
uil,
uiltje
-
Pierre van Beek; Tilbugse Taalplastiek aflevering 183, Nieuwsblad
van het Zuiden 1974-01-25 - Wanneer iemand heel verbaasd kijkt,
weten ze dat bij ons meer plastisch uit te drukken met: "Hij zet een
gezicht als een uil voor het gootgat". Dat lijkt ons inderdaad een
nogal verbazingwekkende situatie. Het gootgat was in oude
boerderijen een door het weglaten van een steen uitgespaard gat in
een buitenmuur. Dit gat bevond zich onder de gootsteen "op de geut",
dat is de "keuken" van de boerderij. Bij het schuren van die keuken
werd het gat gebruikt om het vuile water naar buiten te keren. De
kat kroop er ook door uit en in als de deur dicht was.
- Nicolaas Daamen;
Handschrift Tilburgs Dialect, 1916 –
Komt
ten offer, den uil is dood. Ten offer gaan is naar de lijkdienst
gaan. Toegelicht door
H. Mandos & H. Mandos-van de
Pol, De Brabantse Spreekwoorden, 2003 –
Tijdens die dienst werd geofferd, waarbij men langs de baar ging,
sommigen namen hieraan deel om door de familie gezien te worden en
verlieten daarna de kerk. De uitdrukking hekelt deze bedoeling.
- 
-
Ill.:
Naumann - Athena noctua
- Nicolaas Daamen;
Handschrift Tilburgs Dialect, 1916 – “Dè's vur onzen Huib”, zei de
jongen, en hij stak 'n pad in zene zak.
Toegelicht door
H. Mandos & H. Mandos-van de
Pol, De Brabantse Spreekwoorden, 2003 –
Woordspeling met de naam Huib = Hubertus, en Huib = uil
-
WBD
III.4.1:189 'uil' - uil (steenuil) (Athene noctua), ook: 'huib',
'huibke'
of 'smelleken' genoemd.
-
WBD
III.1.4:36 'uil' = ezelachtig persoon
Èùlevlucht, den
toponiem
De
Uilenvlucht, deel van Korvel; en titel
van een scène uit de Korvelse Revue ‘Vruuger en naa’, 1926.
-
Willem van Mook; voorwoord in programmaboekje van de Korvelse revue
‘Vruuger en naa’, 1926 - We gingen dur den Uilenvlucht,/ Aachter nor
't Korvelsch Huukske…
Willem
van Mook; Nieuwe Brabantse novellen, 1970
Den Uilenvlucht was de
verzamelnaam voor drie grote weverswoningen. Ze stonden zeer
afgelegen, op een open veld, waar toen nog geen andere bebouwing
was. Er voor, er achter en bezijden niets dan weide, heide en
bossen. In bet begin van deze eeuw waren die drie huizen tot ruines
vervallen en toch woonden er toen nog mensen in. Het ‘Kretshuis’ was
het voornaamste van de drie. ‘De Keet’ en de ‘Krucht’ waren
dépendances van het grote ‘Kretshuis’ dat in het begin van de vorige
eeuw, toen Tilburg onder Frans bewind stond (1795-1813), gebruikt is
geweest als ‘Leprosie’ (Melaatsenhuis). Omdat er in Tilburg gelukkig
geen melaatsen waren, bestemde men het voor quarantaine bij
besmettelijke ziekten. (...) Volgens ‘de grote Van Dale’ betekent
‘Uilenvlucht’ het vliegen van de uilen in de avondschemering, want
overdag vliegen de uilen niet (...) De oude bewoners van Korvel
gaven in de vorige eeuw aan die drie vervallen weverswoningen de
naam van ‘Uilenvlucht’ omdat er in de avondschemering geen uilen
maar vrijende paartjes rondfladderden. Hetgeen van een bijzondere
spiritualiteit getuigt. Het open veld waar vroeger ‘den Uilenvlucht’
was, is open terrein gebleven, als om het verleden te
eerbiedigen.Het is thans een plein waar vijf straten samenkomen, met
als kern de Trouwlaan, als enige reminiscentie aan de vrijende
paartjes van vroeger. |
-
Anoniem; Tilburgsche Courant 26-7-1894 - Bij het hevig onweder dat
Maandagavond boven Tilburg woedde, sloeg de bliksem in eene woning
aan den Uilevlucht. Het hemelvuur verzengde de haren van eene vrouw,
die het voorrecht zegt te bezitten aan andere menschen de toekomst
te voorspellen, kwetste het kind dat ze op den arm droeg en
verschroeide — zegt men — een spel kaarten dat de vrouw bij zich
had. Nademaal de meeste harer bezoekers twijfel zijn gaan opperen
omtrent hare bedrevenheid in de zwarte kunst, heeft zij zich zulks
zoozeer aangetrokken , dat ze zich in de residentie-stad zal
vestigen. Men vreest terecht , dat nu nog meer omtrent de plannen
van het Ministerie zal verteld worden „dat niet waar is".
èùr
zelfstandig
naamwoord
uier
-
WBD
uier v.d. merrie
-
WBD
(Hasselt) uier van een varken (alle tepels samen)
- Henk
van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek, 1998 – mar juu Peer, wè heej
die koej en öör.'
- A.P.
de Bont; Dialect van Kempenland, 1958 zelfstandig naamwoord vr- en
o. - uier
-
J.H.
Hoeufft; Proeve van Bredaasch Taal-eigen (1836) - UUR, voor 'uijer'.
èùre
werkwoord,
zwak
-
WBD
(van een koe) een zwellende uier krijgen in de draagtijd; ook
'ònèùre' of 'öjere' genoemd
-
WBD
(Hasselt) ont èùre zèèn - (van een merrie) afscheiding geven uit de
tepels als bewijs van zwangerschap, ook genoemd 'doppen òn de speene
hèbbe' of 'behaawe zèèn'
- A.P.
de Bont; Dialect van Kempenland, 1958 zw.ww.intr. - uieren, een
vollere, opgezette uier krijgen.
eurieant
zelfstandig naamwoord
-
Pierre van Beek; Tilburgse Taalplastiek 23, Nieuwsblad van het
Zuiden 02-01-1965 - Wanneer iemand in een gezelschap of op een
feestje de baas wil spelen en wanneer dit niet door iedereen
gewaardeerd wordt, kan men de kritische opmerking horen: "Wat is die
kerel toch een euriant."
-
Pierre van Beek; Tilburgse Taalplastiek 24, Nieuwsblad van het
Zuiden 24-09-1965 - We kregen ook een reactie op het zo vreemde
"euriant", waarmee iemand zou betiteld worden, die op een vervelende
manier in gezelschap de baas probeert te spelen. Inzender kent de
uitdrukking: "'t Is me 'nen horriante kerel!" Dat wordt gezegd van
iemand, die niet is uit te staan, niet te verdragen is. We zitten
hier dan wel dicht bij het Franse "horrible", dat o.a.
"afschuwelijk" betekent. De Fransen hebben daarnaast het werkwoord
"horripiler", dat betekent: kippevel bezorgen of ergeren.

Uit
een brief van A.C. Hoogendoorn (Goirle) aan Pierre van Beek naar
aanleiding van Van Beeks vraagstelling in de krant - afbeelding:
Archief erven Pierre van Beek
- Pierre van Beek; Tilburgse Taalplastiek 25, Nieuwsblad van het
Zuiden 16-01-1965 - De inzender van de nogal merkwaardige woorden
"euriant", "uitteur" en "èrketèt" alsmede de uitdrukking "jikkeres
van marante" deelt ons mede, dat deze woorden vroeger door rasechte
Hasseltse mensen werden gebruikt.
eus,
eusel
zelfstandig
naamwoord
1. hoos, schepper om te hozen
- Nicolaas Daamen;
Handschrift Tilburgs Dialect, 1916 –
"eus -
houten schep om water op te scheppen, om mede te euzen"
► euze
2. soort van dakgoot
- H.A.
Sterneberg s.j.; Een Busselke Braobaansch, 1932 - of d'euzen *)
lekken... [de noot * is van Sterneberg: goten]
- Cees
Robben; Prent van de week, Nieuwsblad van het Zuiden -– D’n eusel
dröpt mar... (19611208)
- WBD
I.1 - De ozie is de onderste rij of rijen pannen of de onderkant van
de strobedekking. Het bedoelde deel steekt enigszins over en laat
het regenwater afstromen zonder dat de muren nat worden.
- WBD -
overstekend deel van een dak, ozie van het dak; ook 'dröp' genoemd
euse
zelfstandig
naamwoord
eeuwsel, weide in een bos
nog
geen Tilburgse bewijsplaatsen aangetroffen
-
WNT -
weide die rondom of aan twee zijden door hakhout is ingesloten
-
WNT:
gewestelijk in Z.-Ndl., bepaaldelijk in Braband.
-
A.
Weijnen; Etymologisch dialectwoordenboek, 1995 - eeuwsel, uwsel -
zomervoederweide (brab.)
-
Cornelissen & Vervliet - Idioticon van het Antwerpsch - 1899 -
EESEL, EEUWSEL zelfstandig naamwoord o. - bij landb.: weide of
beemd, tusschen een bosch gelegen of langs twee of vier zijden door
een schaarbosch begrensd.
-
K.
Heeroma - Brabants uit de 18e eeuw (woordenlijsten Verster,1968) -
EUWSEL - weide. Niet meer in de dagel.omgang, maar er zijn nog
weiden die zo genoemd worden.
èùt,
öt
voorzetsel, bijwoord
uit
-
Dialectenquête 1876 - ùt (met fr. oeu)
- Theo
de Wijs; schriftelijke mededeling aan Cees Robben, 04-07-1969 -
(Gehoord van twee jongens die samen overnachten) “Doe-de gij oew
zwarte sokke nie uît?” “Die
hè’k uît.” “Oh, dan kan ik de mèn ôk wel uît doen!”
-
Lodewijk van den Bredevoort, pseudoniem van Jo van Tilborg; Kosset
den brèùne eigeluk wel trekken? Dl. 1, Tilburg 2006 - ‘Tôontje waar
me toch lam mar die hatter ok veul èùt’, heurde ik dan. [er veul èùt
hèbbe: veel gedronken hebben]
-
WBD
III.4.4:236 'uit' - helder (Korvel)
- Dirk Boutkan & Maarten Gosling Kossmann; Het stadsdialekt van
Tilburg, 1996 –
'èùt/ öt' als ww-deel
èùthalle
werkwoord, zwak
uithallen, het vlees van een zelfgeslacht dier (meestal varken) aan
huis verkopen; syn.: uitponden, uitslijten.
- Lowie
van Dorrus Misters; rubriek Onze Tilburgse folklore, afl. 3 ‘De
stadsomroeper; Nieuwe Tilburgsche Courant 2-12-1950 - Een ander ook
nog al veel voorkomend geval was het "uithallen" bijv. van een koe
bij noodslachting. Het gemeentelijk abattoir bestond nog niet en
keurmeesters waren er al evenmin. De slager die in zulke gevallen
ter hulp werd geroepen, moest zelf maar uitmaken of het vlees al dan
niet in zijn geheel of gedeeltelijk voor de consumptie geschikt was.
De omroeper bewerkte dan die buurten die niet al te ver van de
slachtplaats verwijderd lagen en noemde daarbij de prijzen van de
verschillende vleesdelen die zouden worden aangeboden. Daar deze
prijzen gewoonlijk vrij wat lager genoteerd waren dan in de
slagerswinkel, togen de huismoeders er graag heen.
euw
zelfstandig
naamwoord
eeuw
- Dirk Boutkan & Maarten Gosling Kossmann; Het stadsdialekt van
Tilburg, 1996 –
' öw' = euw
- A.P.
de Bont; Dialect van Kempenland, 1958 zelfstandig naamwoord vr.
'euw' - eeuw
-
A.A.
Weijnen, Dialectatlas van Noord-Brabant; Antwerpen 1952 - et is en
'uw' geleeje dèk oe gezien hèb
euweg
bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
eeuwig
korte
eu
- Cees
Robben; Prent van de week, Nieuwsblad van het Zuiden – Euwig jong..
en euwig oud. (19700417)
-
Lodewijk van den Bredevoort, pseudoniem van Jo van Tilborg; Kosset
den brèùne eigeluk wel trekken? Dl. 1, Tilburg 2006 - ‘As gij dè
veur mekare wit te boksen, zal ik oe euwig dankbaor zèèn…’
-
Lodewijk van den Bredevoort, pseudoniem van Jo van Tilborg; Kosset
den brèùne eigeluk wel trekken? Dl. 1, Tilburg 2006 - Ik heb toen
boven op de zolder bij ons thèùs, op men knieën un héél rôzenhuuke
zitten bidden, dè’k mar nôot naor de hel zô hoeven. Euwig braande,
des lang.
-
Jos Naaijkens; ‘Mènne ceeveej’, CuBra - 's Moeder heej ôk nie 't
euwege lèève.
euweghèd, eeuwighei
zelfstandig
naamwoord
eeuwigheid
-
Piet
van Beers; ’t Èlfde buukske, 2010 –Ten slotte de zeegen, vur ons
allemaol saomen/ vandaog mee de Carneval èn in euwighei AOMEN.
-
Cornelissen & Vervliet - Idioticon van het Antwerpsch - 1899 -
EEUWIGHEID zelfstandig naamwoord v. -Da(t) zal 'en eeuwigheid duren.
èùze
werkwoord,
zwak
- Henk
van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek, 1998 – azen op, loeren op,
wachten op een kans; hozen
- Nicolaas Daamen;
Handschrift Tilburgs Dialect, 1916 –
"wij
hebben van naacht dè kuiltje leeggeeusd"
-
A.J.A.C. van Delft; Nieuwe Tilburgsche Courant; Van Vroeger Dagen
aflevering 118, 1929-06-08 - De Tilburger praat van een poel
"leegeuzen", wat leegscheppen, hoozen beteekent.
- Jan
Naaijkens; Dè's Biks - 1992 - èùze - hozen
euzel
zelfstandig
naamwoord
WBD -
overstekend deel van een dak, ozie van het dak; ook 'dröp' genoemd
-
N.
Daamen - handschrift 1916 - "onder den euzel - onder den drup van de
goot"

Typoscript van een brief van A.C. Hoogendoorn aan Pierre van Beek -
1965 - Archief erven Pierre van Beek
-
A.
Weijnen, Etymologisch dialectwoordenboek (1995) - euzie, eus, deus,
euzel, deuze, neuze, neuzeldrop, oos, deuzienge, dozieg, dozie
- A.P.
de Bont; Dialect van Kempenland, 1958 zelfstandig naamwoord mv.
euzen, oziën, "het gedeelte van een dak dat over den muur uitsteekt, en
regenwater afwerpt".
-
WNT:
Oozie, daarnaast euzie, en ook nog wel, ofschoon minder
gebruikelijk, OOZE en EUZE, zelfs DEUZIE en NEUZIE, zelfstandig
naamwoordw, vr.
- C.
Verhoeven; Herinneringen aan mijn moedertaal (Udenhouts), 1978 –
EUZIE m, ook wel: euzendröp; ozie - het over de muur uitstekende
gedeelte van een dak, waarvan de regen afdruipt.
-
Cornelissen & Vervliet - Idioticon van het Antwerpsch - 1899 - EUZEL
en NEUZEL zelfstandig naamwoord m. - het onderste van een strooien
of pannendak, dat over den muur steekt en het regenwater afwerpt.
ewèg
bijwoord
weg
-
Piet
Heerkens; De Mus, 1939 - wijd eweg is alle smart naa,/ klaor muziek
is mijn gedaachte.
-
Willems; Dialectenquête 1887 - ze zèn ewèg om te speule - ze zijn
eweg spelen
-
Willems; Dialectenquête 1887 - ewèg lôope - vòrtloopen (weg)
-
Naarus,
pseudoniem van Bernard de Pont; in: Groot Tilburg 1941; CuBra - 'k
Weet zeker dè gullie oe eige al is afgevraagd het wurrom zo dieë
Naarus echteluk hier uweg gegaon zèn, en zo’j daor giender nogal
aorde?
-
WBD
III.1.2:131 'eenweg' = verdwenen (ook 'eweg')
-
Stadsnieuws; dialectrubriekje
2006-05-31 -
Ik zèè
wir es ewèg.
-
A.
Weijnen, Etymologisch dialectwoordenboek (1995) - eweg (bijwoord.) -
weg (brab.) = eng. away Mnl.vz. een >in
- Jan
Naaijkens; Dè's Biks - 1992 - ewèg bijwoord. weg
-
Cornelissen & Vervliet - Idioticon van het Antwerpsch - 1899 - EWEG
(e toonl.) bijwoord - weg, henen; Eng. away, Mnl. 'enweg'
- A.P.
de Bont; Dialect van Kempenland, 1958 bijw. 'ewèg' - weg
- C.
Verhoeven; Herinneringen aan mijn moedertaal (Udenhouts), 1978 – WEG
2)bijwoord - verdwenen, uitgesproken als 'eweg'; hij is eweg.
-
J.H.
Hoeufft; Proeve van Bredaasch Taal-eigen (1836) - EWEG voor 'weg' is
hier, gelijk op meer plaatsen, in de praattaal zeer gemeen.
...Kiliaan heeft 'eweg gaen', het Friesch 'aewer',het Engels 'away',
enz.
-
K.
Heeroma - Brabants uit de 18e eeuw (woordenlijsten Verster,1968) -
EWEG voor 'weg', 'niet voorhanden'. Kil.: ewegh-gaan - abire; eng.
away.
ewèglôope
werkwoord,
sterk
- Henk van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek, 1998 – weglopen
Naar
het begin van de pagina
Inhoud Woordenboek Tilburgse Taal
CuBra Home