
jèùne
werkwoord, zwak
stinken, scheten laten
jèùne - jönde - gejönd
ook in tegenwoordige tijd vocaalkrimping: gij/hij jönt
- Naarus, pseudoniem van Bernard de Pont; in:
Groot Tilburg 1941 & CuBra - Diejen naom [Buissem] heet ie omdat ie bij
tijjen zo onmeenseluk kan juine detter nie bij om uit te haawen is.
- Stadsnieuws - Der hòtter veur mèn in de kèrk êene zitte jèùne:
et waar nog èèreger as wierôok - (100208)
- WBD III.1.1. lemma Een wind laten – Tilburg [als enige plaats van
opgave]
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland (2, 1958) - jö.ne(n) zwak
werkwoord overgankelijk + intr. 'juinen', 'jeunen' - 1) zuipen;
2) coire
- Jan Naaijkens; Dè's Biks, 1992 - 'jùine' - stinken
jèùneg
bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
grappig, lollig, winderig

Tilburgs biertje, 2019. Foto CuBra/WTT
jèùneschèlle
zelfstandig
naamwoord, meervoud
de schil van
een ui

- Lechim (pseudoniem van Michel van de Ven), De Tilburgse Koerier,
64 01 10 - rauwe juineschellen...
jèùnsaus
zelfstandig
naamwoord
saus van
boter en ajuin; zeer goedkope saus
- Gebakken
èèrpel kwaam ôk wel ens veur [op vrijdag], asse pas nuuw waren of
soms allèèn mar èèrpel meej jèùnsaus... (Lodewijk van den Bredevoort
– pseudoniem van Jo van Tilborg, Kosset den brèùne eigeluk wel trekken? Dl.
1, Tilburg 2006)
- Un aai meej
botersaus, of allêen èèrpel meej jèùnsaus. (Lodewijk van den
Bredevoort – pseudoniem van Jo van Tilborg, Kosset den brèùne eigeluk wel
trekken? Dl. 2, Tilburg 2007)

Uit het weekblad Groot Tilburg, dat
tussen 1939 en 1946 verscheen. De tekening van Frans Mandos van een
professor voor een schoolbord dateert uit 1939 en was het vaste
kader van de rubriek 'Cursus in Tilburgs'. Lezers konden korte
Tilburgse zinnetjes insturen, die op het schoolbord werden
afgedrukt.
jiepe
werkwoord, zwak
spatten, spetteren
- Piet
Heerkens; uit: D’n örgel, ‘Stilleeve’ (1938) - 't
jiept er zot mee spetjes waoter
- Henk van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek (1998) - lig niet te jiepe, kwòjong
- Stadsnieuws - De knòrrie zaat in zen
drinkesbèkske te jiepe - te spetteren (070310)
jiepknöbbeke
zelfstandig naamwoord, verkleinwoord van jiepknòp
de etymologie is niet bekend
- Frans Verbunt, Tilburgs vur tonpraoters èn aandere saawelèèrs (7de
perbeersel, 1996 - klein appeltje tussen de grote appels
jikkeres van merante
uitroep,bastaardvloek
het eerste lid
is een verbastering van 'jezus-christus'
de etymolgie van 'merante' is onduidelijk
- Kees en Bart: dialoog in Tilburg Post 1922-193? - och jikkeres, o jikkeres, och jikkeris, och
jazzes-van-merante
- Jan Jaansen, pseudoniem van Piet Heerkens
svd; ’De nuuwe dokter’, feuilleton in 4 afl. in Nieuwe
Tilburgsche Courant 27-1-1940 – 17-2-1940 - Jikkerevanmaraante, waor moet et in
godsheerenaom dan toch naor toe mee de wereld!
- Henk van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek (1998) - jikkeres van merante nòg òn toe!
- C. Verhoeven; Herinneringen aan mijn moedertaal (1978) - OJIKKERES, uitroep van spijt; verbastering van:
O, Jezus
Christus.
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland (2, 1958) - marante! uitroep (gew. in verb. met s'ee'zes)
s'ee'zes, tussenw., sjezus.' ... Jezus Marante, seezesmarante!
► Overzicht van
bastaardvloeken
jikkris-mina-toch
bastaardvloek, verzuchting
jikkris
= Jezus Christus
mina =
waarschijnlijk ‘mijn’
- Cees
Robben – 19701106
- Cees Robben – 19860314
► Overzicht van
bastaardvloeken
jizzesmiena, jeezesmiena
tussenwerpsel
bastaardvloek
- Paul Spapens et al; Goedgetòld, diksjenèèr van de Tilburgse taol
(2004) - jeezesmiena, wèn lèèf hò die fröllie! - tjonge, wat een figuur had dat meisje!
►Overzicht van
bastaardvloeken
Jòb, Sint
zelfstandig naamwoord, eigennaam
-
Daamen, Handschrift 1916: "Sint Job kent z'n volk (spreekwoord)"

Sint
Jobdevotiekaarsen in de kerk van Enschot - Foto: WTT
jodje
zelfstandig
naamwoord, verkleinwoord van 'jood' en ook 'jôôd'
joodje
- Audio-opname
1978 – Dhr. Bertens – “…dan hadde nòg teegenoover de pròttestante
kèrk in de Zoomerstraot….. daor wonde zogezeej ok en stèl Jodjes èn
die stèl Jodjes dinne niks as in huije èn in bêene èn ze kòchte zak
zègge de gèète die verkòchte ze wir èn zôo….” (Collectie
Heemkundekring Tilborch; transcriptie: Hans Hessels
► Klik hier voor audiofragment
joedele
werkwoord,
zwak
mogelijk van
'jodelen'
- Kubke
Kladder; pseudoniem van Pierre van Beek; Nieuwe Tilburgsche Courant;
Uit 't klokhuis van
Brabant 3, 23-10-1929 - Toen ik vurbij "'t Engeltje" ging kwaam er
monnica-muziek uit de half openstonde deur gejoedeld.
joef
zelfstandig naamwoord
de etymologie is niet bekend
- Frans Verbunt, Tilburgs vur tonpraoters èn aandere saawelèèrs (7de
perbeersel, 1996) - mafkees
joegde
oude
verleden tijd van ‘jaoge’ met persoonlijk voornaamwoord ‘je’
joeg
je, jaagde je
- Cees Robben – Mar ’t echt geluk dè joegde weg... (19651224)
joekere
werkwoord,
zwak
joekeren
de etymolgie
is niet bekend; waarschijnlijk een klanknabootsing
- Naarus;
pseudoniem van Bernard de Pont; in: Groot Tilburg 1941; CuBra - Ons
vrouw was al weken lang aon ’t joekeren detter in ons kacheltje niks
wo braanden...
jöllie
bezittelijk voornaamwoord
persoonlijk voornaamwoord 'jullie'; gebruikt
naast ► 'gullie'
jullie
- Cees
Robben – Jöllie Julia heeget zeker wir nie zeker... (19800125)
- Cees
Robben – Jöllie moeder is wir oppenuut getrouwd, war... dè-wel...
(19800222)
- Cees
Robben – jöllie Zjuuleke... (19830826)
- Cees
Robben – Tot in de pruimetèèd war.. En dan verzuuk ik jöllie op de
kraoksteene.. (19841221)
bezittelijk voornaamwoord gevolgd door een mannennaam vaak de vorm
‘jöllieje’
- Cees
Robben – Vrijt jöllieje Neel niemer, Nillus? (19751024)
- Cees Robben – Jöllieje Fons... (19720303)
- Dirk Boutkan & Maarten Gosling Kossmann; Het stadsdialekt van
Tilburg (1996) - jullie bruur, julliejen oopaa,
jullie/jullieje paa
- A.A. Weijnen; Onderzoek dialectgrenzen in Noord-Brabant (1937) - Op
kaart 67 ligt Tilburg in de streek waar jullie/jöllie met ullie/öllie
samenvallen.
jong
I zelfstandig
naamwoord, enkelvoudig en meervoudig gebruikt
- A.A. Weijnen; Onderzoek dialectgrenzen in Noord-Brabant (1937) - In
Tilburg uitgangsloos meervoud: 'jong'.
- WNT JONG - 1) jonggeboren mensch; in 't meervoud: kinderen
1.
kind, klein kind
- Naarus; Ge wit dè’k thuis as "den elfde"
aongezet kwaamp bij ons Moederke, die echteluk den kraomtèd al jaore
vurbij was. 'k Was nog "’n plat jong" toense Abraam zaag, en
zoodoende hèk m’n eige; al van irsten af aon, ’n bietje overcompleet
gevuuld. (pseudoniem van Bernard de Pont; in: Groot Tilburg 1941; CuBra)
- Lechim, ca. 1970 - Wè hee dè jong gekweeke.
(Ongedateerd knipsel uit de Tilburgse Koerier)
- Henk van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek (1998) - et jóng hò en tuut in der toet - het kind had een
speen in haar mond
- WBD III.2.2:38 - 'jong' = kind
- WBD III.2.2:39 - 'jong' = jongen
- WBD III.2.2:72 - 'jong' = dochter
- WBD III.1.1. lemma urineren - Tilburg – ‘Kijken of men nog een
jongen is’.
2.
kinderen, de eigen kinderen, kinderen in het algemeen
- Gezegde - Aop, wè hèdde schôon jong. Sarcastisch of corrigerend
bedoeld; terechtwijzing van misplaatste trots.
- Frans Verbunt, Tilburgs vur tonpraoters èn aandere saawelèèrs (7de
perbeersel, 1996) - aajer of jong [kiezen of delen]
-
Kees en Bart (Tilburgsche Post ca. 1930) - de schooljong
- Piet Heerkens - Hinkelepink! Zo riepen de
jong'/ as ie deur de straoten gong,/ "Hinkelepink, de schereslieper/
maait z'n beenen as 'ne kieper!" (Uit: De Mus, 'Hinkelepink', 1938)
- Naarus; Wurrom kunne die jong van de
tegesworrige tèd ok nie mir mee knaauwboone speule? (pseudoniem van Bernard
de Pont; in: Groot Tilburg 1941; CuBra) [bonen gebruiken bij het
kinderspelletjes]
- Cees
Robben – Ik heb ’n goei vrouw.. Ze lôôpt nie weg en ze fret de jong
nie op. (19850521)
- Cees
Robben – Vruuger han jong snotneuze.. en tirreswôrrig hebben
snotneuze vort jong... (19790817)
- Cees
Robben – [de ene vogeltjesprutter tegen de andere:] Ik heb hier niks
hangen as unne tuureluut... Mar doar binne hek nog ’n kwèèk zitte
mee drie jong... (19710723)
- Cees
Robben – ’t zen neet-ôôren van jong (1650115)
- Cees
Robben – Toen wees ie me ’n nisje aon/ en zeej dè is verlut... / As
ik die jong te pakken krèèg../ O wee as ik ze snut... (19600708)
- Cees Robben – Vergimmese jong... (19720114)
- Jan Naaijkens; Dè's Biks, 1992 - 'jong' zelfstandig naamwoord, mv
- kinderen, nakomelingen
- Stadsnieuws - Ik zèè meej mèn jong nòr de kèrmes gewist èn naa
zèèk himmel blut (090507)
- J.H. Hoeufft, Proeve van Bredaasch Taal-eigen (1836) - 'De ouden
verstonden dit ook van kinderen' zegt Weiland. ...Een lief jong.
- K. Heeroma - Brabants uit de 18e eeuw (woordenlijsten Verster,1968)
- JONG, JONGENS - kind, kinderen.
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland (2, 1958) - jóngk, zelfstandig naamwoord, onzijdig. 'jonk' - jong
kind, kind (zonder onderscheid v. geslacht)
3.
jongen, als aanspreekvorm
- Rolf Janssen; We hebben gezongen en niks gehad (1984) - 'Hurt de wènd es waaje, jóng!'
- Lechim - ca. 1970 - 'zen Opa wies dè vruuger al/ Die was nie te verraasse/ Hij zee: 'Jong, waoter dès allèèn,/ Om
oew gat mee te waasse.' (Ongedateerd knipsel uit de Tilburgse
Koerier)
- Lechim - ca. 1970 - Ons moeder zee : Nèè
jong', nie maauwe... (Ongedateerd knipsel uit de Tilburgse Koerier)
- Cornelissen & Vervliet; Idioticon van het Antwerpsch,1899 - JONG (uitspr.; joeng) zelfstandig naamwoord - jongen, Fr. garçon.
4.
kind, kinderen, mild pejoratief bedoeld en daarom vaak vergezeld van
een nadere aanduiding
- Naarus; Dieë smid dè was innen uuverige meens en innen goeien
vadder. Die hee me van ze lève wè afgeklopt en gehaomerd mist op ’t
ijzer mar ok veul op de bruukskes van de jong, en dè moog wel want
’t waren irste vèrkes.
(pseudoniem van Bernard de Pont; in: Groot
Tilburg 1941; CuBra)
- Piet Heerkens - Toe, klimt er mar in, ge hè't
ze veur 't vatte!/ A'k dood zee komen de jong' ze mar jatte!" (Uit:
Vertesselkes, 'Vrouwke Misère', 1941) [over de peren in de boom van
Vrouwke Misère]
-
WTT 2012 - vèèrekes van jong - uitdrukking voor kinderen die lastig
zijn
- Lodewijk van den Bredevoort (pseudoniem van Jo van Tilborg);
Kosset den brèùne eigeluk wel trekken? deel 2, Tilburg 2007 - In den
oorlog sloegen ze de jong, die kolen perbeerden te schoepen van de
waogens aaf.
(pseudoniem
van Jo van Tilborg, Kosset den brèùne eigeluk wel trekken? Dl. 1,
Tilburg 2006)
- Lodewijk van den Bredevoort (pseudoniem van Jo van Tilborg);
Kosset den brèùne eigeluk wel trekken? deel 2, Tilburg 2007 - Ze
han er héél veul kender en as ik zeg héél veul, bedoel ik ok héél
veul. Waor ze allemol meej die jong blééve ’s aovens, asse te bed
moese, hè’k men èège wel ens afgevraogd.
(pseudoniem
van Jo van Tilborg, Kosset den brèùne eigeluk wel trekken? Dl. 1,
Tilburg 2006)
- Lodewijk van den Bredevoort (pseudoniem van Jo van Tilborg);
Kosset den brèùne eigeluk wel trekken? deel 2, Tilburg 2007 -
‘Die verrekte jong staon ôk aaltij op oew hielen’.
(pseudoniem
van Jo van Tilborg, Kosset den brèùne eigeluk wel trekken? Dl. 1,
Tilburg 2006)
- Lodewijk van den Bredevoort (pseudoniem van Jo van Tilborg);
Kosset den brèùne eigeluk wel trekken? deel 2, Tilburg 2007 -
Tegen det donker wier en onze bèùk vol, stapte ons moeder, meej hil
die jong om der hene, mar wir ens op.
(pseudoniem
van Jo van Tilborg, Kosset den brèùne eigeluk wel trekken? Dl. 1,
Tilburg 2006)
- WTT 2012 - 'Wij hèbbe kènder, gullie hèt
jong!' (zegsman Peter IJsenbrant)
- WBD III.3.1:24 'jong', 'jongere', 'snotterd', 'tiener'
- WBD III.2.2:33 - 'bedorven jong' = verwend kind; ook 'verwend jong'
5. jong van een dier
- WBD III.4.2:24 'jong' - jong van een dier, ook 'jonkie'
6. verkleinwoord =
jungske
het
betreft dan altijd een jongetje
- Kees en Bart: dialoog in Tilburg Post 1922-193? - Tilburgsche Post ca. 1930 - en jungske
- Rolf Janssen; We hebben gezongen en niks gehad (1984) - 'toe na m'n jungske ...'
- Piet
Heerkens - Daor liep er eens 'n jungske/ te fluite langs de Laai/ en
al de blumkes bloosden blij/ die er bloeiden in de waai. (Uit: De
Mus, 'Tussen de blumkes', 1939)
- Lodewijk van den Bredevoort
(pseudoniem van Jo van Tilborg); Kosset den brèùne eigeluk wel
trekken? deel 2, Tilburg 2007 -
Ze laaide me de klas binnen, tussen de aander moeders en vadders
deur, die ôk hullie jungske veur den irste keer naor de grôote
school kwamen brengen. (pseudoniem
van Jo van Tilborg, Kosset den brèùne eigeluk wel trekken? Dl. 1,
Tilburg 2006)
- Lodewijk van den Bredevoort
(pseudoniem van Jo van Tilborg); Kosset den brèùne eigeluk wel
trekken? deel 2, Tilburg 2007 -
In de twidde [klas] zochten ze ôk jungskes èùt, die in un percessie
meej zouen willen lôope. Ik staak aachtermekaar menne vinger op.
(pseudoniem van Jo van Tilborg, Kosset den
brèùne eigeluk wel trekken? Dl. 1, Tilburg 2006)
- Lodewijk van den Bredevoort
(pseudoniem van Jo van Tilborg); Kosset den brèùne eigeluk wel
trekken? deel 2, Tilburg 2007 -
‘Zô jungskes’, zeej ons taante Drika...
(pseudoniem van Jo van Tilborg, Kosset den
brèùne eigeluk wel trekken? Dl. 1, Tilburg 2006)
-
Kernkamp, Dialectenquête 1879 - de jungskes hebbe blumpkes geplokke
- WBD III.2.2:39 'jongetje' = jongen
- WBD III.2.2:71 'jongetje' = enig kind
II Bijvoeglijk naamwoord
ongetrouwd
- Nevenvorm 'jonk'? (zie hieronder)
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland (2, 1958) - jóngk, bnw. 'jonk' - jong: 1) jeugdig; 2) ongehuwd: jóng(k)
bleve - ongehuwd blijven.
jonge
werkwoord,
zwak
veel
moeite doen, zich enorm inspannen, zoals vrouwen moeten doen als ze
een kind baren
- Toen zèè
ik zèllef mar bodschappe gòn doen èn hèbbik gòdome den hil den
aovend in de keuke stòn jonge. (Uit: F. van der Meer, Ferry van de
Zaande, verhalen van een echte Tilburger, 2010.)
- Veur mèn stond 'n aaw meens èn die was me tóch 'n partij òn et
jonge meej dè mesjien [pinautomaat]. (Uit: F. van der Meer, Ferry
van de Zaande, verhalen van een echte Tilburger, 2010.)
jönt
persoonsvorm van het werkwoord jèùne
stinkt, laat scheten
2e + 3e pers.enkelv. tegenwoordige tijd van 'jèùne', met vocaalkrimping
jöntje
zelfstandig naamwoord
uitje, ajuintje, sjalot(je)
'jèùn' met vocaalkrimping: jöntje
- Frans Verbunt; Tilburgs vur tonpraoters èn aandere saawelèèrs (7de
perbeersel, 1996) - hij stooft zene stront op meej en jöntje
(gezegd van een gierig persoon)
jôod
zelfstandig naamwoord
jood
- Dirk Boutkan & Maarten Gosling Kossmann, Het stadsdialekt van
Tilburg (1996) - pluralis.: joode
- WBD III.1.4:86 'jood' = bedrieger
joodevèt
zelfstandig naamwoord
druivensuiker
- Cees Robben – De pullen en de schuim/ Die plekken aon ’t joodevet...
(19580329)
- Wij moese aatij irst de [Hasseltse] kepèl in
èn ’n rôozehuuke bidde vurdèmme vur êen of twee cènte snuupkes
mochte kôope. En ik moet zègge, dan smòkte-n-et ok beeter. Et
joodevèt, de stroopseldòtjes, de dròpveeters, ’t zuuthout,
tôoverbòlle. (Ed Schilders; Wè zeetie?; website Brabants Dagblad
Tilburg Plus 2009)
- Mar wèddik ’t lèkkerste van allemòl von, dè
waar kattespaauw. Witte wè dèt is? Dès nèt as joodevèt mar dan irst
gesmolte èn dan deeje z’ -Informant Toine Raaijmakers; pindanutjes durheene. (Ed Schilders; Wè
zeetie?; website Brabants Dagblad Tilburg Plus 2009)
- Cornelissen & Vervliet; Idioticon van het Antwerpsch,1899 - JODEVET zelfstandig naamwoord, onzijdig. - fig. speeksel, fluimen.
jòppe
werkwoord, zwak
doppen, van de dop of peul ontdoen
bôone jòppe
Jordaan, de
toponiem
volksbuurt in Tilburg in de vroegere parochie Hasselt, deel van de
'Textielbuurt'; het gedeelte dat begrensd wordt door Hasseltstraat
en Ringbaar Noord en Textielplein.
-
Interview (audio) uit 1978 met het echtpaar Staps; transcriptie Hans
Hessels (2015) - Mar Wieske Snuf, jè, die is pas dôod, hè! Want die zit daor in de, in
de, ze zègge Jordaan! In, in de Hasselt daor zègge ze Jordaan teege,
hè. Daor wont Wieske Snuf!
jòrgetij
zelfstandig naamwoord
jaargetij(de), jaardienst (mis)
- Stadsnieuws - In dees jòrgetij kunde
veul wènd verwòchte. (170310)
- WBD III.3.5:125) jòrgetij = jaargetijde
- K. Heeroma - Brabants uit de 18e eeuw (woordenlijsten Verster, 1968)
- JAARGETIJ - een dienst die bij de Roomschkatolijken jaarlijks voor de overledenen geschied.
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland (2, 1958) - jo'rgetè, zelfstandig naamwoord, onzijdig. jaargetij,
"jaarlijksche mis voor een of meer overledenen"
jòrke
zelfstandig naamwoord, verkleind
jaartje
verkleinwoord van 'jaor', met vocaalkrimping
- Rolf Janssen; We hebben gezongen en niks gehad (1984) - 'nieuwejorke'
jòrleks
bijvoeglijk naamwoord
jaarlijks
- Dirk Boutkan & Maarten Gosling Kossmann, Het stadsdialekt van
Tilburg (1996) - jòrleks (met vocaalkrimping)
jòrling
zelfstandig naamwoord
jaarling
- WBD eenjarig veulen, ook 'ènter' genoemd
- WBD paard van een tot twee jaar
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland (2, 1958) - jo'rling, zelfstandig naamwoord, mannelijk. jaarling, paard dat
één jaar oud is.
- WNT JAARLING - dier (paard of rund) van een jaar oud
judje
zelfstandig naamwoord, verkleind
joodje, kleine jood
- Karel de Beer; Tilburgse bijnamen (2000) - judje Moerèl = dokter Salomon Moerel
juffere
werkwoord,
zwak
jufferen
- Zegsman Hans Hessels; Uit het geheugen van Hans Hessels, 2022 - En
bietje schêef, dè juffert goed – een beetje scheef, dat geeft niks
- WNT, lemma
jufferen II - Een beetje scheef, dat juffert wel. Eigenlijk een
ironische zegsw. om bij eene juffer, eene dame, scheefheid van lijf
of leden te vergoelijken: wat scheef van leden staat een juffer niet
kwaad, maakt wel een goede juffer. Vandaar, bij uitbreiding (de
gewone toepassing): het hindert niet —, het doet er niet toe of iets
wat scheef is, het kan daarom toch zijn dienst heel wel doen; het
kan wel bruikbaar — en b.v. van schrift, wel leesbaar — zijn.
juffersnuutje
zelfstandig
naamwoord, verkleind
juffersnuitje
bepaald
soort appels
- Mar deez'
appeltjes zijn buitengewoon lekker, 't zijn van die geele, spitse,
zuute appeltjes en daorom noemen wij ze aaltij juffersnuutjes. (Jan
Jaansen; pseudoniem van Piet Heerkens svd; ’Boere-Profeet’; feuilleton in 5
afl. in de Nieuwe Tilburgsche Courant 1-7-1939 –29-7-1939)
- WTT 2012 - Waarschijnlijk wordt in het citaat van Jan Jaansen de appel
Juffers-kruidappel bedoeld, ook wel Juffersappel en Jufferskruidling
genoemd.
uit: Pomologia, 1763
- Johann Hermann
Knoop- KRUID-APPEL (JUFFERS) Is een tamelyk grote Appel;
van gedaante rondagtig en wat kantig, aan de eene zyde by 't Oog,
dat niet zeer gezonken is, doorgaans wat hoger; deszelfs Schil is
glad, en bleek-groenagtig-geel van Koleur; hebbende veele Appels aan
de¬zelfde Boom veeltydts, van 't Oog af regt nederwaarts, een of
meer verhevene strepen, als een fyne naad, of een scherpe verhevene
kant, waaraan deze zoort in 't bezonder van andere te onderscheiden
is Hy geeft, ryp zynde, een sterke aangename Reuk van zig; zyn
Vleesch is zagt, zappig, en van een aangename heel geurige smaak;
dus een der beste Appels in zyn tyd zynde, zo wel uit de Hand als
voor de Pot. (Uit: Pomologia,
dat is beschryvingen en afbeeldingen van de beste zoorten van appels
en peeren, welke in Neder- en Hoog-Duitschland, Frankryk,
Engeland en elders geagt zyn, en tot dien einde gecultiveert worden;
1763)
juk
zelfstandig naamwoord
juk
- WBD driehoekig raam om de nek van een kalf, ook genoemd 'raom' of
'ròmke'
- WBD (Hasselt) ossegareel (als een os de kar trekt)
juksel
zelfstandig naamwoord
jeuk
uit 'jêûk', met vocaalkrimping
- WBD III.1.2:325 'jeuksel' = huiduitslag
jukt(e)
werkwoord, persoonsvorm
jeukt(e)
3e persoon tegenwoordige tijd/verleden tijd van 'jêûke', met
vocaalkrimping
-
uitdrukking - Der stao geschreeven èn gedrukt dègge moet
krabbe waor et jukt.
- Henk van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek (1998) - jukten et ok ôok? - jeukte het inderdaad?
- Cursus in Tilburgs – een krantenrubriek circa 1940 - (2) 'Juktenet okóók?'
- Stadsnieuws - Der stao geschreeven èn gedrukt dègge mot
krabben as et jukt (280908)
jungske
zelfstandig naamwoord, verkleinde vorm van jong; jongetje
- Cees Robben – Kom prentje m’n jungske (19640522)
-
Tiesje was un Tilburgs jungske/ Un menneke van geenekaant… Uit: ‘Den
blaawslôot’, Ad van den Boom, circa 2005.
- Dèk
wir as un klèèn jungske/ Dur de straote van aaw Tilburg liep… Uit:
‘Unnen droom’, Ad van den Boom, circa 2005.
► jong
juske
zelfstandig naamwoord, verkleind
-
Nicolaas Daamen, Handschrift 1916: "'t is nog zo'n juske (zoo'n klein
ventje)"
[mogelijk
een verbastering dan wel verschrijving van 'jungske']
Jussep, sint
eigennaam
Sint
Jozef
- Cees Robben; Sint Jussep onder ’n stölp en ’t hellig
hart op unne pietestalleke. (19851129)
jut, juut
zelfstandig
naamwoord
de
jutespinnerij
- A.J.A.C.
van Delft; uit: de rubriek ‘Van vroeger dagen’ # 118: ‘Naar
beschaafder spraak’, Nieuwe Tilburgsche Courant - zaterdag 8 juni
1929 - "Die mèèden van de Jut schènen mekaare uit veur al wè lilluk
is." Die meisjes der jutespinnerij schelden op elkaar in
bewoordingen, waarin al wat leelijk is tot uiting komt.
juu
tussenwerpsel
- WBD vooruit.' (voermansterm om een paard te doen voortgaan), ook
'vórthuu' genoemd
Ook onderdeel van krachttermen: sakkerjuu, nóndejuu
- C. Verhoeven; Herinneringen aan mijn moedertaal (1978) - JEU, uitroep tegen een paard: JU! - vooruit!; ook gevoegd
achter de richting die aangegeven werd: aaromjeu!
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland (2, 1958) -
jü, resp. jö, tussenw. 'ju' resp. 'jeu' - uitroep om een paard
aan te zetten, te doen voortgaan.
- Cornelissen & Vervliet; Idioticon van het Antwerpsch,1899 - JU, DJU tussenwerpsel/ roepwoord om een peerd te doen voortgaan.
juudasweek
oude
benaming voor ‘Goede Week’, de week voor het Paasfeest; vernoemd
naar Judas, de apostel die op Witte Donderdag Jezus overleverde aan
de Romeinen.
- Cees Robben – De judasweek is wir vurbij, en ’t weer was
novvenaant... (19800404) [Robben voegde aan de prent een voetnoot
toe: ‘Judasweek = goedeweek’]

juuniekeever
zelfstandig
naamwoord
gouden
loopkever
- WBD III
4,2:178 lemma Gouden loopkever - De gouden looppkever (Carabus
auratus) is een glanzend groene, slanke kever van 25 mm die snel kan
lopen. Hij leeft in velden en tuinen en eet insecten en wormen. De
benamingen uit dit lemma kunnen een enkele keer ook de gouden tor gelden. De gouden tor (Cetonia aurata), 18 mm, is een groenzwarte
kever met een geelgouden glans op de dekschilden die bij het vliegen
gesloten blijven.
goudkever – Tilburg
junikever – Tilburg
juutepèèr
zelfstandig naamwoord
zomerpeer; de etymologie is onduidelijk
- Cees Robben – Ik heb mèèlpèère, suikerpèère, juutepèère en klapse...
en dan hek nog Gôôlse vringpèère, mar die zen enkelt goed vur de
stoof... (19850927)
- Frans Verbunt, Tilburgs vur tonpraoters èn aandere saawelèèrs (7de
perbeersel, 1996) - zomerpeer
- Henk van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek (1998) - klein droog peertje
- Jan Naaijkens; Dè's Biks, 1992 - juut - zelfstandig naamwoord
soort peer, juutepèèr; schelwoord: schèèle juut!
juuwêel, jewêel
zelfstandig naamwoord.
juweel
- WBD III.1.3:259 'juweel' = juweel
- Rolf Janssen; We hebben gezongen en niks gehad (1984) - 't juwêel van de geminte
|