INLEIDING THEO VAN DOORN

OVERZICHT LEESTEKSTEN

HOME

Geboren onder uw stoel
Twee heren medici
Vooruitgang
Op de bewaarschool
De ruin
Geloofscrisis
Koetje spelen
Annie
Pijn
De oude tilbury
Kerstmis
Vader 50
Moeder verplegen
Waarom is een bed geen nest?
Brand
Pollie

Doruske - Van baby tot meester

Theo van Doorn

vignetleaf.jpg (789 bytes)

De oude tilbury

In en rond de oude tilbury waren voor ons dierbare plekjes. Zijn wielen waren eraf, hij stond met zijn as op het gras. De broekplank was gesloopt, alleen de ijzeren beugels waaraan de broekplank vast gemonteerd was, zaten er nog aan. Mijn zusje Arina had de binnenkant omgebouwd tot een knus kamertje: drie stoeltjes, een tafeltje, haar serviesje op een plank, de wieg met twee poppen, gordijntjes voor de ramen. Heerlijk was het daar om te spelen: te fröbelen, te kwartetten of gewoon maar thee te drinken met niks. Nog heerlijker was dat als het buiten goot. De oude tilbury was het huisje van Arina, Harri en mij.

Toch maakte een ongeluk een einde aan dit knusse verblijf. Mijn zusje wilde de tilbury uitstappen, ze struikelde over een omgevallen stoeltje of iets anders, ik weet het niet meer, en viel met haar dijbeen op de broekplankbeugel. De beugel drong diep in haar been. Het bloedde niet, maar uit de wond puilde rozerood vlees. Ik zag het en ik voelde me niet goed worden. Mijn zusje durfde niet goed naar binnen, ze bleef op de vloer van de tilbury zitten. Ik voelde me machteloos. Ik rende naar moeder en schreeuwde voor me uit: "Moeder, help, help." Arina huilde niet, was alleen maar lijkbleek. Moeder is met haar naar de dokter gegaan. De tilbury werd verkocht aan een sloper voor een dumpprijsje. De eerste tijd verveelden we ons rot; vooral als het regende, dan misten we onze tilbury het meest.

vignetleaf.jpg (789 bytes)