..\ineke_broeckx_verhalen_2020\index.htm


CUBRA

HOME
AUTEURS

ARCHIEF VAN BIJDRAGEN 2004 TOT EN MET 2019

 

Vanaf januari 2020 heeft Ineke Broeckx een nieuwe Inhoudspagina waarop nieuw werk wordt aangekondigd.

KLIK HIER om naar de nieuwe Inhoud te gaan.

 

>>> archief 2019

Weerzien
Natuurtaferelen in de Nassaustraat
Hoogwaardig vrijwilligerswerk?
Ontmoeting met een ongelukkige in de LocHal.....
De bevrijde stad
Voor een paviljoen in Biezenmortel.....
“Auf der Heide blüh’n die letzten Rosen....”
Shoppen in de Molenstraat……
Herinneringen aan Mien Brouwer
Een kleine escapade uit lang vervlogen tijd voor notoire “kantoordieren”
In het Noordbrabants Natuurmuseum
Herinneringen aan mijn mislukte carrière (vervolg)
Zo moet het geweest zijn. …..
Ziekenhuisbezoek (vervolg)
“Portagora” revisited
De wieg.
“Portagora” revisited
Het eeuwige leven.
In een landelijke boerderij.....
Reminiscenties
Bij de afbraak van de Kermis/
Na het grote evenement
Wandelend door Tilburg......
De fuchsia
Terugkeer (Een soort prozagedicht)
In het nieuwe winkelcentrum
Ontmoeting bij Kringloopwinkel “Portagora”
Een mooie en gezellige avond op “Zonnehof”
Doktersbezoek (vervolg)
Bontgekleurde lekkernijen dan wel de verering van een Madonna
Schooljaren/Onachterhaalbare tijd
Een nieuwe zomer......
Bij de longarts/Een ongewisse toekomst?
“Ein Denken an die Kinderzeit” (H.Hesse)/vervolg
Een voorstelling alleen voor kinderen?
Met tante in de LocHal -
De dochter van oom Gérard
Bij Café “De Spaarbank”
Belevenissen op Tweede Paasdag
Een feestelijke gebeurtenis in Tilburg?
Het familieportret (vervolg)
Voor een onvergetelijke zomer (?)
Vriendschap ten einde toe.....
Afrikaanse portretten (Twee jaar na je vertrek......)
Als de doodsheid regeert......
Toen de vlaggen dramatisch wapperden......
Een boek, ter ruiling aangeboden
Herinnering aan Moriaantje/"L'important c'est la rose"
"Asking only workman's wages I'd come looking for a job"
Aan de oude Theresiakerk
Een vrijwilligster voor de vrijwilligster......
Te midden van de grauwheid
Het asbakje
Precaire ondernemingen......
Steentjes plakken in Wijkcentrum “De Nieuwe Stede” te Tilburg
Demonie en vervreemding in het De Pont Museum te Tilburg (?)
Negentienhonderdnegenenzeventig
Geluk in Lanersbach, Oostenrijk
Bij het heengaan van Tip
Eenzaamheid
Hyacinten
Ons knutsellokaal
Bij “De Burgerij” met de allerliefste.....
Te midden van luipaarden en giraffen
”Just another winter’s day”
Een kerstbrunch in het Wijkcentrum


>>> archief 2018
>>> archief 2017
>>> archief 2016
>>> archief 2015
>>> archief 2014
>>> archief 2013
>>> archief: meer dan 500 eerdere bijdragen!

 Ineke Broeckx (27-6-1953) erfde haar taalgevoeligheid van beide ouders, maar ook haar oma had de eerste zes levensjaren een grote invloed op Ineke's 'taalopvoeding'. Toen ze op het 4e gymnasium zat noemden leraren en medeleerlingen haar 'de neerlandicus' van de klas'. Vooral haar leraar Nederlands, de heer Franssen, stimuleerde haar iets te doen met deze gave; zijn motto was: 'als je wilt schrijven, gewoon schrijven, al hou je maar een dagboek bij'. En dat heeft Ineke tot op heden gedaan. Haar dagboeken worden nog steeds dagelijks aangevuld. Na anderhalf jaar psychologie gestudeerd te hebben en een jaar pedagogische academie heeft ze acht jaar lang cultuurwetenschappen gevolgd aan de Open Universiteit en ook een cursus 'Tekst en effect'.

Schrijven is Ineke's hartstocht gebleven. Sinds vele jaren schrijft ze op CuBra, heeft ze gepubliceerd in het letterkundig tijdschrift Leydraden en schrijft ze sinds 1989 in diverse wijkkranten, een goede leerschool voor het schrijven over zeer diverse onderwerpen.

 

 Ze werkt met veel plezier voor CuBra. Haar invallen en observaties noteert ze in haar 'ideeënmap', een lijvig geheel dat ze openslaat als ze aan het schrijven gaat. Haar interessegebied in haar stukjes ligt voornamelijk bij 'de tragiek van mensen'. Die tragiek is ze in haar leven vaak tegengekomen en observeerde ze van kinds af aan al bij haar ouders die een niet zo prettig leven gehad hebben. Zij probeert in haar stukjes door middel van trefzeker formuleren de subtiliteiten in menselijke verhoudingen in gevoel en handelen vast te leggen. Dat formuleren is de jus van het schrijven, aldus Ineke. En af en toe wat cynisme zet alles op de juiste plaats en in de juiste verhoudingen.

Haar wens in het schrijven is om ooit een soort van biografie van een ouder iemand te schrijven aan de hand van gesprekken en interviews.