CUBRA

HOME
AUTEURS
TEKSTEN
BRABANTS
AUDIO
SPECIAAL
KUNST
FOTOGRAFIE

Print pagina

 

 

Nieuwe bijdragen 2013:


Tweede Kerstdag: mijn isolement voltooid?
Grauwheid en glamour (Een enigszins somber "Kerstverhaal")
Terugblik op Kerstmis 2013: Verdriet, Melancholie en Vreugde
Aan de goden overgeleverd.......
Met de BoodSchappenPlusBus naar Diessen
Bij de kapper
Mijn enige gezelschap: een citroengele kanarie
Prozagedicht
Aan mijn geliefde Lanersbach, waar ik jong was......
Aan weerszijden van een kille zee......
Een kerstverhaal
Een wandeling door regenachtig Tilburg in december 2013
Van loket naar loket: een wanhoopsexpeditie?
Het veelkoppige monster van de armoede
Herinnering aan mijn vader
Mijn lichtgroene ogen: beschadigd?
"Als lichten, mild, mijn ogen niet meer drenken....." (Frederik van Eeden)
Een zondagmiddag in het Nederlands Textielmuseum
Rupsje Nooitgenoeg
Herinnering aan mijn vroegste jaren: mijn diefstal van een popje
Mama's lievelingsblad: De Libelle
De orchidee
Misère om een film? ("Les Misérables")
Eenzaamheid
A Rainy Night in Tilburg
Prozagedicht
In de wachtkamer
Tempus Fugit
Mijmeringen bij een fascinerende en intrigerende film
In verwarring
Het Kaïnsteken van de psychiatrie
Bij de fitness
Een gebaar van verachting........
Bij het Juridisch Loket
"Alles van waarde is weerloos"
Herinnering aan mijn uren met Vader
Ontmoeting in de herfst
Herinneringen aan mijn wandeltochten door Midden-Brabant (vervolg)
Een kleine wereld
Mijn eigenlijke geboortedag
Verlate Kermisimpressie 2013
Terug in de Academielaan (na veertig jaar....)
Het beeld
Domweg (on)gelukkig in een Maycrete-woning
"Als in een dorpke apart"
Herinnering aan de zomer van 2013 (1)
August come lately - my dream come true?
Herinnering aan de zomer van 2013 (2)
"Palm Parkies" in het Reeshofpark in Tilburg
Herinneringen aan mijn wandeltochten door Midden-Brabant (vervolg)
In het Heidepark
Mijn mysterieuze wandelgenote
Op stap met de BoodSchappenPlusBus (vervolg)
Naar Vliegveld Seppe
Het kunstgebit als gespreksonderwerp versus de weldaad van koel, helder water
Senioren en computers; een ongelukkig huwelijk?
Ons wilde, ongezeglijke broertje
Voor het "tribunaal" van ziekte en dood?
Voor Corine
Een treffen op de Meimarkt
Vandalisme en brandstichting in de Nassaustraat
Gevangen in de Liefde?
Prozagedicht
Weggevlucht voor de massagestoel........
Een leuk uitstapje met de BoodSchappenPlusBus?
Om het genot van een hertenbiefstukje........
Uren van verbittering
Herinneringen aan een vermaledijd plantsoen in de Kastelenbuurt
en aan andere gebeurtenissen
Als er niemand luistert naar niemand,
vallen er doden in plaats van woorden
Het nieuwe "appartementje"
Een hulde aan het leven?
"Prozagedicht"
Knuffelen met een robot.
"And you can speak your mind, but not on my time"
Ontmoeting in een Deeltaxi
"En ik bedoelde het zo goed"
(Schuld)bekentenis
Mijn dierbaarste foto
Een popje genaamd Liselotje
Het decor van de eenzaamheid
Een beetje lente in mijn kamer.....
Weerzien in Heeze / Brabantse taferelen
Zeer verlate kermisimpressie 2012
"Vanavond gaan we naar de kermis in de stad"
Bij een veertigjarig dienstverband
De gymles
Een "pelgrimage" naar Oudenbosch?
Errare humanum est

Archief van Ineke Broeckx: 
Meer dan 500 eerdere bijdragen!


 

 

 Ineke Broeckx (27-6-1953) erfde haar taalgevoeligheid van beide ouders, maar ook haar oma had de eerste zes levensjaren een grote invloed op Ineke's 'taalopvoeding'. Toen ze op het 4e gymnasium zat noemden leraren en medeleerlingen haar 'de neerlandicus' van de klas'. Vooral haar leraar Nederlands, de heer Franssen, stimuleerde haar iets te doen met deze gave; zijn motto was: 'als je wilt schrijven, gewoon schrijven, al hou je maar een dagboek bij'. En dat heeft Ineke tot op heden gedaan. Haar dagboeken worden nog steeds dagelijks aangevuld. Na anderhalf jaar psychologie gestudeerd te hebben en een jaar pedagogische academie heeft ze acht jaar lang cultuurwetenschappen gevolgd aan de Open Universiteit en ook een cursus 'Tekst en effect'.

Schrijven is Ineke's hartstocht gebleven. Sinds vele jaren schrijft ze op CuBra, heeft ze gepubliceerd in het letterkundig tijdschrift Leydraden en schrijft ze sinds 1989 in diverse wijkkranten, een goede leerschool voor het schrijven over zeer diverse onderwerpen.

 

 Ze werkt met veel plezier voor CuBra. Haar invallen en observaties noteert ze in haar 'ideeënmap', een lijvig geheel dat ze openslaat als ze aan het schrijven gaat. Haar interessegebied in haar stukjes ligt voornamelijk bij 'de tragiek van mensen'. Die tragiek is ze in haar leven vaak tegengekomen en observeerde ze van kinds af aan al bij haar ouders die een niet zo prettig leven gehad hebben. Zij probeert in haar stukjes door middel van trefzeker formuleren de subtiliteiten in menselijke verhoudingen in gevoel en handelen vast te leggen. Dat formuleren is de jus van het schrijven, aldus Ineke. En af en toe wat cynisme zet alles op de juiste plaats en in de juiste verhoudingen.

Haar wens in het schrijven is om ooit een soort van biografie van een ouder iemand te schrijven aan de hand van gesprekken en interviews.