CUBRA

HOME
AUTEURS

 

 

Nieuwe bijdragen 2017:


Een noveen voor het zieke broertje...
Reminiscentie en melancholie...
“Das war also das Glück meines Lebens”
Tewerkstelling
De culinaire avond van de Rabobank
Nostalgie in Tilburg zuid
Een gezellige knutselmiddag?
Na de fatale diagnose
“Horreur” en gezelligheid
Herinnering aan tante Gerdina
Ontmoeting in de stad
Een troost bij overstelpend leed?
Bedelen
De plant
Iets levends in huis
How many roads must a woman walk down, before........
Het voetbad
Herinnering aan het Vierwoudstedenmeer en blik op een onzekere toekomst
Hudson's Bay; een horrorscenario?
(Herinnering aan) een gruwelijk cafetaria in Poppel
“Ik kan er echt niet meer mee omgaan”
“There were times that I was so lonesome that I took some comfort there”
Talent voor Afrika
Voorgoed verloren in verre verten...
Augustus aan het Wilhelminakanaal
Zestig jaar later
De parade van de gillende en jankende auto's
Een lege kooi...
Mijn astma; mijn noodlot?
“The green, green grass of home”
Vervreemding
Gevallen van psychotherapie in het Openbaar Vervoer?
Diepe treurnis om de afasie
Jouw geliefde naam, die ik nu vervloek...
Ontmoetingen in het Openbaar Vervoer (vervolg)
Zu jeder kommt einmal das Glück
Mijn broer
Monschau, vijftig jaar na dato
Houten kinderspeelgoed voor een man van negenenvijftig jaar
Mijn ontmoeting met Billy, een hondje
De dansles
Ook ik heb eens gedanst
Een zomeravond in de Tilburgse Spoorzone
Betrokkenheid in het kader van de filosofie van Emmanuel Levinas?
Een workshop "Rouwverwerking" in het "Andante Café" bij het Crematorium in Tilburg
“Ineke komt altijd terug”
Bij de Kerkhovense Molen in Oisterwijk (mei 2017)
Als een clowntje...
Geschenken voor een meisje van dertien jaar...
De troost van de Strabrechtse Heide
“Tempus fugit”
Vervlogen jaren en verloren kameraden (1)
Amsterdam, Bosbaan, 1967
Parijs revisited (1995)
Een optreden van Serge Lama
Poëzie, magie en fantasie bij Fiona Tan
Bede van een kleindochter aan haar overleden opa
“Bergsteigen und Wandern im Tuxertal”
“Strangers in the night”
Herinnering aan die onfortuinlijke middag op “De Zilvermeeuw”
Een soort prozagedicht
Herinnering aan “onze” berkenboom
“Wunschlos glücklich” op de Korvelseweg
Vervallen, verloederd, versleten, maar toch vitaal
Een soort prozagedicht
De wijklunch
Onverwachte – en ongewenste(?) – avances
Ontmoetingen bij de bushalte (vervolg)
Over een fiets die geschonken werd zoals ze ontstolen is
Wandelend op de Bredaseweg...
Brief aan mijn zus
De drie bomen
Een dansfeest in Vlimmeren
Tranen in een Wijkcentrum
Een avond in het teken van dwergplaneet Pluto
De laatst overgeblevenen
Het Vughts mannenkoor: een eeuw op het podium
De zieligheid ten top gevoerd
Indrukken, opgedaan tijdens een receptie
Draussen vor der Tür
“...there's distance between us, and you are on my mind...”
(korte notitie)
Herinnering aan Kerstmis 2016
Ontmoeting met Vera
Terug in de Chopinstraat
Een requiem voor Eelco
Melancholie en verdriet om een pop...
Een geval van “Repercasus”
Als was hij de architect...


>>> archief 2016

>>> archief 2015

>>> archief 2014

>>> archief 2013

>>> archief: meer dan 500 eerdere bijdragen!

   

 

 

 Ineke Broeckx (27-6-1953) erfde haar taalgevoeligheid van beide ouders, maar ook haar oma had de eerste zes levensjaren een grote invloed op Ineke's 'taalopvoeding'. Toen ze op het 4e gymnasium zat noemden leraren en medeleerlingen haar 'de neerlandicus' van de klas'. Vooral haar leraar Nederlands, de heer Franssen, stimuleerde haar iets te doen met deze gave; zijn motto was: 'als je wilt schrijven, gewoon schrijven, al hou je maar een dagboek bij'. En dat heeft Ineke tot op heden gedaan. Haar dagboeken worden nog steeds dagelijks aangevuld. Na anderhalf jaar psychologie gestudeerd te hebben en een jaar pedagogische academie heeft ze acht jaar lang cultuurwetenschappen gevolgd aan de Open Universiteit en ook een cursus 'Tekst en effect'.

Schrijven is Ineke's hartstocht gebleven. Sinds vele jaren schrijft ze op CuBra, heeft ze gepubliceerd in het letterkundig tijdschrift Leydraden en schrijft ze sinds 1989 in diverse wijkkranten, een goede leerschool voor het schrijven over zeer diverse onderwerpen.

 

 Ze werkt met veel plezier voor CuBra. Haar invallen en observaties noteert ze in haar 'ideeënmap', een lijvig geheel dat ze openslaat als ze aan het schrijven gaat. Haar interessegebied in haar stukjes ligt voornamelijk bij 'de tragiek van mensen'. Die tragiek is ze in haar leven vaak tegengekomen en observeerde ze van kinds af aan al bij haar ouders die een niet zo prettig leven gehad hebben. Zij probeert in haar stukjes door middel van trefzeker formuleren de subtiliteiten in menselijke verhoudingen in gevoel en handelen vast te leggen. Dat formuleren is de jus van het schrijven, aldus Ineke. En af en toe wat cynisme zet alles op de juiste plaats en in de juiste verhoudingen.

Haar wens in het schrijven is om ooit een soort van biografie van een ouder iemand te schrijven aan de hand van gesprekken en interviews.