Eenzaamheid

Sinds de nieuwe bewoonster is gearriveerd in het appartementencomplex in de Nassaustraat schijn ik me toch al wat meer comfortabel te voelen en strek ik mij wat geruster uit aan de andere kant van het portaal, van de muren die ons scheiden.
We hebben al kennisgemaakt en ze is nu bezig met de verhuizing en we hebben onze namen uitgewisseld. Hoewel ik geen enkele mate van intimiteit prefereer of tot stand zal brengen, fluister ik “Anouk!”, “Anouk!” als ik mij uitstrek op mijn bed. Zal aan de lange jaren van mijn eenzaamheid in het flatje een einde komen? Zullen we een keer bij elkaar op de koffie komen? Ik ben het vast van plan.......