Een kerstbrunch in het Wijkcentrum

Ik was langs de huizen gelopen en had een blik naar binnen geworpen en de kale, armoedige inrichting had mij gefrappeerd.
Ik was op weg naar een Wijkcentrum dat niet uitmunt door een weelderige of uitbundige architectuur. Een enkele eend vermaakte zich in het kalme, gerimpelde water van de bijbehorende vijver. In het lokaal dat ik kende van eerdere gelegenheden waren lange tafels feestelijk gedekt met chique witte tafellakens en servetten: een kerstbrunch werd aangericht voor hen die wellicht tijdens de feestdagen eenzaam en verweesd met hun ziel onder hun arm zouden lopen. We mochten toetasten op de tafels met broodjes, gevulde eieren en wat dies meer zij.

Een naar mijn mening manische mevrouw vestigde alle blikken op zich en wilde kennelijk in het middlelpunt van de belangstelling staan en zij voerde het hoogste woord. Die avond stond voor haar nog de salsa-dans op het programma. De anderen brachten ons op de hoogte van hun wel en wee en wederwaardigheden. Stilletjes zat ik erbij maar verontschuldigde mij wel voor mijn onbegrepen zwijgzaamheid. Bij de Bingo was een heel groot cadeau de hoofdprijs die in het vooruitzicht gesteld was: een beeld van een edelhert met verlichting; heel toepasselijk met Kerstmis......