INHOUD BROECKX
HOME
AUTEURS

 

Weerzien

Ik had velen ontmoet; reizen gemaakt en andere escapades; was aangenomen en ontslagen; had geluk en ongeluk gekend; eenzaamheid en gezelligheid; hoop en wanhoop; succes en mislukking, maar Haar zag ik weer......
Aanvankelijk, op een terrasje, beschouwde ik de gevel van de centraal gelegen kerk en het gouden Christusbeeld dat goedgunstigheid over onze stad schijnt uit te storten; daarna haastte ik mij door de winkelstraat waar de koopgrage menigte voortjaagt naar meer en beter, naar een ander terras. Onder de machtig beierende klokkentoren van de Heikese kerk die twaalf slagen deed horen, dronk ik thee en liet de donkere, aromatische drank op mijn tong smelten en genoot van een meditatief moment.
Spoedig zou mijn vriendin arriveren en zou ik in de bruine ogen en het door de schoonheidsspecialiste verjongde, maar zeventigjarige gezicht kijken van degene die ik veertig jaar geleden voor het eerst aankeek en ze vroeg me of ik de collega’s nog kende en ze noemde hun namen; Jan, die zijn veertigjarig dienstjubileum had gevierd; Ank en Piet die niet meer te midden van de levenden zijn; Iet die ze uit het oog verloren had en al de anderen.
Als een merkwaardig relict, als een pièce de résistance houdt onze vriendschap nog stand te midden van het puin van de alles verwoestende tijd.........