CuBra
| HOME |
| SPECIAAL |
 Print pagina |
13-10-2011 - Het werk van Joris Bogaers is nu verschenen in twee bundels 'Verhaaltjes van Joris' (214 pag.) bevat 39 korte verhalen, waaronder de verhalen die op CuBra gepubliceerd zijn.
'Lagerdonk' (124 pag.) is een kroniek over de ondergang van een fictief Brabants dorpje.
Beide boeken zijn geïllustreerd door Wim de Goede.
De boeken kosten 17,50 euro per stuk (exclusief verzendkosten) en zijn te bestellen door overmaking van het verschuldigde bedrag en vermelding van de titel(s) op rekening 10 65 33 886 ten name van M. Hoeks-Bogaers;
of telefonisch te bestellen op nummer 06 549 525 21;
of via e-mail: fam.hoeks@planet.nl
Prinses Bellissima - een voorleessprookje
Joris Bogaers over Joris Bogaers
Niet dat er in Brabant geen aardige steden zijn om te wonen, bijvoorbeeld
Den Bosch of Bergen op Zoom. Maar ik voel me nu eenmaal beter thuis in een dorp. Meestal vriendelijker mensen, meer natuur, persoonlijker.
Het eerste dorpje waar ik nog steeds een goede herinnering aan heb, is Vinkel.
Daar heb ik mijn vrouw leren kennen. Wij waren aanvankelijk slechts collega's. Later een verliefd stel. Korte tijd wisten we het geheim te houden.
Alles komt uit.
'Dat is niet toegestaan op een Katholieke school.' zei het schoolbestuur.
Dus zou ik maar opkrassen. Er was een vacature in Lith.
Ik werd benoemd. Daar heb ik jaren gewerkt.
We wilden gaan trouwen, maar in Lith werd niet gebouwd.
In Nuland wel. Daar kwam een vacature. Ik sollciteerde en werd benoemd.
Omdat mijn vrouw al negen jaren in Vinkel (gem. Nuland) aan school stond kreeg zij een woning toegewezen.
Dus konden we toen trouwen.
We hebben er maar een goed jaar gewoond. We hadden eigenlijk afgesproken naar Oost Indië te gaan, maar daar was het toen te onrustig.
In het Schoolblad kwam een oproep voor Aruba. Solliciteren bij de Broeders in Heesch. Benoemd.
Op Aruba heb ik twintig jaar gewoond en gewerkt. Goed volk, goede verdiensten en prachtig klimaat. Daar zouden we blijven tot het einde onzer dagen.
Maar na vijftien jaren kwamen de toeristen. Wat eerst een gulden kostte, kostte al gauw een $.
Met mijn vijftig jaar kreeg ik pensioen. Genoeg Fl. maar te weinig in $.
Daarom terug naar Nederland.
Ik kwam terecht in Limburg. Daar heb ik nog veertien jaren, ook met veel plezier, gewoond en gewerkt.
Toen ging ik weer met pensioen. Terug naar Brabant.
In Oss vonden we een woning die ons goed aanstond. En daar zitten we nou.
Waar we ook gewoond hebben, mijn vrouw en ik hebben altijd samen Brabants gesproken, gelezen en bestudeerd.
We waren weer thuis.
