Brabants
Licht - Theo Hol -
Terug naar Alto Lucero
Redactie:
Joep Eijkens
19-11-2004: Mexicaans
dagboek (5, slot)
03-11-2004: Mexicaans
dagboek (4)
13-10-2004: Mexicaans
dagboek (3)
27-09-2004: Mexicaans
dagboek (2)
19-09-2004: Mexicaans
dagboek (1)
16-09-2004: Frente una
tienda (8, slot)
14-09-2004: Frente una
tienda (7)
05-09-2004: Frente una
tienda (6)
22-07-2004: Frente una
tienda (5)
13-07-2004: Frente una
tienda (4)
25-06-2004: Frente una
tienda (3)
18-06-2004: Frente una
tienda (2)
12-06-2004: Frente
una tienda (1)
11-05-2004: Che Guevara nog steeds aanbeden

Mexico
mag je gerust het tweede vaderland noemen van de Tilburgse
fotograaf Theo Hol. Sinds 1979 is hij er al een keer of 15
geweest. Wat hem niet op de laatste plaats aantrekt is het
gegeven dat het leven nog volop op straat geleefd wordt.
‘De hangcultuur die wij
in Nederland in de vijftiger en zestiger jaren kenden,
bestaat daar nog steeds’, zei hij onlangs in een interview met
het Brabants Dagblad. ‘Je kunt dat romantisch bekijken, maar
onder de oppervlakte zit iets anders, de tristessa, de
triestheid, want je beseft tegelijk dat veel mensen die je op
straat rond ziet hangen met allerlei problemen zitten op het
gebied van werkgelegenheid, gezondheid, onderwijs, noem maar op.
Juist dat dubbele wil ik vastleggen. Ik ben er vorig jaar al aan
begonnen bij een bepaalde hangplek bij een winkel in Alto Lucero,
een provinciestadje 300
kilometer van Mexico-Stad. En nu wil ik daar verder aan
werken’. Op 28 april keerde Hol met dat doel terug naar Alto Lucero. Een
half jaar zal hij wegblijven, met tussentijdse trips naar
Nicaragua, Tilburg en Guatemala. Speciaal voor Brabants Licht
wil hij regelmatig verslag doen aan de hand van een foto en een
kort reisbericht.
Ter
introductie stuurde Hol een foto die hij tijdens een eerder
bezoek aan Alto Lucero maakte. Dit schrijft hij er bij: ‘Tja,
die schoen, tot aan de zool ingetrapt in een zandpad in Santa
Ana, een van de "kerkdorpen" van Alto Lucero. Zo'n
beeld voor zoiets als "Mexico on a shoestring", waar
reclamejongens na drie weken ontwerpen, zwoegen, zweten,
afkeuren en herkeuren uiteindelijk bij uitkomen. De schoonheid
en het bijzondere van alledag ligt, als je goed kijkt, overal
voor het oprapen. De hele wereld is een groot museum.’
Zie ook: