PRINT DEZE PAGINA

Het Woordenboek van de Tilburgse Taal wordt mede mogelijk gemaakt door

Bijlage

mèèrel

► Mèèrel

1.

Merel

Naa weet ik, merel, waor ge woont,

Ge bent mijnen naosten gebuur;

Naa'k stao te droomen in 't deurgebont

Maokt mijn oew babbele jong en gezond

In 't merelzuut avonduur.

Oew lollig gefraozel dè dröpt van den tak,

Turelatirelatuut, --

En 't smaokt me zo goed as 'n pijpke tebak,

As snoepen en pruuven van 't fijnste gebak,

As honing is et, zo zuut!

Wè zingde gè naa? -- Verstao'k et sekuur?

Ge baozelt gepraotte muziek!

En zingde van 't gaaike zoo uur nao uur?

Heur ik et alleenig as naoste gebuur?

Hört! Hört! Wè klinkt et komiek:

"Bruuide ze werrem, gij goeie gaai?

Bruuide ze, bruuide ze goed?

Bruui mar taai-aon, al is et wè saai,

M'n goeie gaai, as uit ieder aai

'n mereltje komen moet!"

Piet Heerkens s.v.d.

Uit 'De Mus'

2.

De Merel

Daor fluit 'ne kalme merel

In et töpke van 'nen iep,

En ik denk, waor haolde gij, kerel,

Oe zot geturelepiep?!

Hij piekert in z'n èigen

En vraogt z'n èigen aaf,

En, daor de blaoier zwijgen.

Antwoordt ie eiges, braaf…

"Heb ik die nie gezien?"

"Wel túreliárelio!"

"Wie?" -- "Mie?" -- "Die boeretrien?"

"Toe, toe! -- Tuttuttut! -- Mee Jo!"

"Jo Dekker? - Hier op toer?"

"Den bekker, jao! -- Jo-Jo!"

"Zaat die hier? -- Op de loer?"

"Ssst!-Ssst! -- Toe, toe, toe! -- Ho-ho!"

Zoo heet ie dan gefloote

De langen aovend deur

Mee diamaante noote!

Jao, 't is 'nen dichter, heur!

Hij tuut mee drie-vier toone blij

Z'n dichterzieltjen uit…

'k Vergaat er spek en boone bij

en heurde alleen 't gefluit!

Zeg, zotten, dichter merel,

Daor in d'n hoogen iep,

Kwaamde iederen aovend, kerel,

'k geleuf dè 'k noot meer sliep!

Piet Heerkens s.v.d.

Uit 'Den Örgel'