INHOUD HET IS ALTIJD VANDAAG
INHOUD WILLEM IVEN
HOME
SPECIAAL
AUTEURS
TEKSTEN
BRABANTS
KUNST
FOTOGRAFIE
AUDIO

Print Pagina

 

 

 

Himmeldeur 

Een vrouwke dat altijd hevig moest dromen, wier doorverwezen naar ne spiegeloog. 
Zo’ne knapperik kan achter de betekenis van nen droom komen door den afgetobden 
dromer te laten praten. En hij, spiegel-oog zijnde, heeft apparatuur en kennis om alles 
terug te kunnen kijken.
De spiegeloog in de stad was op afspraak bezig met dat mens over haar dromen praten. Hij wilde dat ze de laatsten droom vertelde die ze zijn eigen helemaal herinnerde.
Zij ging terug in dien droom en wist nog dat ze toen dood en wel naar den himmel ging. Daar zag ze een grote deur en twee veel kleinder deurkes.
'Ik deed een zo’n klein deurke open en zag toen allemaal brave mensen met gouwe lippels rijstepap eten.
En achter tander klein deurke zag ik allemaal engeltjes, int wit, en die deden niks als de schoonste liedjes zingen...'
Of ze die grote deur ook open deed, vraagde de spiegeloog. 
'Hek wel geperbeerd, nen halve droom lang , mar nee... gelukkig kwam Sinte Petrus of zo mij helpen. We deden samen Oe toch! zo hard duwen , maar hij het hardste en de deur vloog ineens wijd open en ik kon mijn eigen nie houwen en viel naar binnen...vlak vur de schoon gewassen voeten van God de Vader. Ik verschoot me kapot,man!
De spiegeloog vraagde of God de Vader ook iets had gezegd of gezeed.
'Ja, hij lachte heel lief tegen mijn, en toen zij Hij: 
Klemt ’n bietje, hè?