|
Hand Adje, des ne sakkerdiese verrekkeling ene. Die duu niks liever als plagen. Overal waar ie maar slachtoffers tegenkumt. Zo is in de kaffee aalt Gradje de klos als Adje ook er is. Gradje des ene flinke stivvige jonge gast die goed ken werken en aanvatten, maar die helaas niet uit zeen woorden ken kommen. Gradje doet zoveul als stotteren. En tis al erg zat als ge’m aankiekt als Gradje zoveul als praat. Dan kumt ie jer himmaal niet meer uit. Dus daarom moete zo’ne jongen zeker niet plagen. Maar ene keer is Gradje aan de beurt. Adje is weer vervelendig tegen Gradjes bezig. Gradje vet zijnen biljartkeuj en stoot Adjes in de zij aan. Mmmag iiiii kaw swa vragen, Ad-tadje? vraagt Gradje. En Adje zegt dat ie alles vragen ken. Mmi oewwwelke hhuhhaand doedoede gij jaalt ’w gaga-euh-kkkkont af, Ad-tat-tat-tadje? Mi meen leengse, zi Adje, want ik ben leengs, ziede. Dorrrredduttal, zi Gradje, wwwant taander-der mum mmmen-men-mense die dddoehoen de-dè-dè-dè jaalt mi jeuh pup-pup-pup euh puppiejr.
|