INHOUD HET IS ALTIJD VANDAAG
INHOUD WILLEM IVEN
HOME
SPECIAAL
AUTEURS
TEKSTEN
BRABANTS
KUNST
FOTOGRAFIE
AUDIO

Print Pagina

 

 

 

Doodsoorzaak

Gurtje is korts weer getrouwd. Nou al voor de vierde keer. Zeen drie eerdere gades zijn alle drie ziek geworren, gesturven en begraven. Ent oppernijd trouwen was in de kerk. Zo zijn die van den ouwe stempel nou eenmaal. Die vingen dat het zo hoort. Na de trouwmis is er borreltje, koekske, buurt en kennismaken met de nij vrouw van Gurtjes bij Gurtjes in huis. De pestoor kumt ook efkes. Die is nog niet zo lang pestoor in de parochie van Gurtjes. Dus die vraagt van alles. Zo wil ie van Gurtjes - uit belangstelling of uit nijschierigheid - weten hoe het leven met die ander´ drie weevs van Gurtjes was, en hoe ze aan hullie einde waren gekommen. 

Euch-cheuh, meen uurste dat was Trui, zei  Gurtje, die was al binnen het jaar gesturven van vergiftigde mossels te eten.
En de twidde, ons Cato, heb ik drie jaar bij  me gehaauwen en zij is toen ook nogal schielijk doudgegaan vant vergiftigde mossels eten. De pestoor was er stil af en ie moest efkes slikken. Hij was een hort stil en vraagde toen  En de derde? De derde? Ons Kee-Ketrien, host twije jaar bij me gewist. Nee, die lustte geen mossels.