|
Bedonderzaad
Jarenlang
stuurden wij tegen Kerstmis zekskes of giro-envloppen zuikes
(zaadjes) rond mi een bij dit zaad passende nijjaarswens, mi gegevens over
de betreffende soort zaad, mi aanwijzingens vur teelt en gebruik.
Ielk jaar verstuurden we een ander’ soort netuurlijk. En altijd
´n een- of tweejarige: een of ander’ klaproos, stokrozen, toortsen,
koekruid of zoiets altijd-lukbaars.
Citaat
uit de kerstbrief van ‘t jaar-met-de-grap:
‘Ieder jaar zit vol beloften en geheimen en maar
weinig is zeker. Een naderend jaar is als het zaad dat ge zult gaan
zaaien. Ge hebt alleen het begin, het zaad, en ge weet niet of
het iets zal worden, of er
wel bloemen zullen komen en of de
vruchten oogstbaar zullen zijn… Hierbij wat zaden van
een bijzondere soort. Niet veel, want verzamelen, drogen en bewaren
bleken erg moeilijk. Maar weinig exemplaren bleken bovendien rijp zaad te
dragen…’ In de brief wordt wijter niks gezegd over de soort ‘want
het is verrassend als ge zelf ontdekt wat het is’. We noemden dit
grapzaad veurlopig Gremen
secreto en vroegen de geadresseerden um ‘t mi zurg te zijen en op te
kweken, en ons t.z.t. iets te laten heuren over
hoe en wat.
In
de loop van dat jaar kregen we haast geen reacties. Wel vragen, enkele
vage berichten van iemanden die niet wisten of
het spul op het kiembed nou onkruid was
of het ‘echte’. Alleen ons tante Mariet schreef dat ze het maar
niks vertrouwde. Geen berichten over groei en bloei, van niemand. Allicht,
men dacht natuurlijk dat het mislukken te wijten zou zijn aan eigen onzurg
en onkunde, en daarveur geneerden zellie zeen
eigen tegenover ons.
Want
het kón gewoon niet lukken. Het betrof
namelijk zaad dat we tussen de poten van grote garnalen hadden weggepulkt,
het kwakske eikes van wijfkesgarnaals lijkt wel echt zaad ast gedreugd is
en ís losgevreven. Bij de verzending hadden we blaaikes en verfriemelde
bluumkes van wilde marjolein in de zaadzekskes meeverpakt om eventuele
geurherkenning te verstoren.
Het
jaar daarop verstuurden we foto’s van ‘n tekening van Annie: rechtop
uit de grond gegroeide garnalen met marjoleinen ertusssen, ons
kweekresultaat voorstellend. Mí
de wens veur ´t jaar volgend
op het grapjaar ‘Heb vertrouwen, maar laat u dit jaar niet belazeren.’