Gedicht geschreven naar aanleiding van het overlijden van Willem Iven:

Bij de dood van een verteller

We mochten eens te gast zijn in zijn huis

Waar hij ons zijn ‘vertelselkes’ liet horen

Verhaaltjes uit de Brabantse folklore

We zaten op zijn bank, in zijn fauteuils.

Met kachel aan en pan op het fornuis

Klonk Brabants als muziek in onze oren

Zijn milde humor kon ons zeer bekoren:

We voelden ons bij hem in Herpen thuis.

Ik denk eraan terug met veel respect

En aan het glas dat wij toen met hem hieven

Aan ’t einde van die zeer geslaagde act.

Vermoedelijk zal hij nu god gerieven

Met teksten in ons mooie dialect

Want hij is zeker fan van Willem Iven.

Hans Manders