INHOUD MISJE SPELEN
INHOUD LEED
HOME
AUTEURS
TEKSTEN
BRABANTS
INTERVIEWS
SPECIAAL

H. van Boxtel over zijn jeugd in de Korenbloem straat en het Halve Maantje? Kilik hier

 

MISJE SPELEN - REACTIES

H. van Boxtel (Tilburg)
Inzendingen: leed@brabantsdagblad.nl


Joost Villevoy werd ooit met een auto naar school gebracht. Wij zaten al klaar in de klas, en zagen het gebeuren. De broeder wist ervan. Hij ging naar buiten en hielp met lossen. Koffers, dozen, beschilderde blokken en een groot dik blad dat ze met twee man naar binnen moesten dragen.

Eerst hingen Villevoy en de broeder een hoop kleren uit op een paar stoelen. Toen werd, midden in de klas, vlak onder het schoolbord een altaar opgerichtigt. We zagen het allemaal gebeuren. Villevoy wist precies hoe het in elkaar moest. Het was zijn altaar, schaal één op drie wist hij achteraf te vertellen.

Toen het voorin de klas klaar was, konden wij alle tafeltjes de gang opsjouwen. De stoeltjes kwamen te staan als in de kerk.
Wij moesten gaan zitten. Wij moesten rustig zijn, en de stilte viel.
De broeder werd plechtig. Hij keek rond en riep mij naar voren. Nee toch, dacht ik, terwijl ik opstond.

Ik moest op zijn stoel gaan staan, en hij begon me vol te hangen met priesterkleren. Ik kreeg het Spaans benauwd. Ik zag het al gaan gebeuren, ik moest die mis op gaan dragen...

Toen begon gelukkig die Villevoy te huilen, de Heer was mij genadig. Anders had ik daar gestaan.