Met plezier heb ik het artikel van Ed In 't Ven gelezen over "de Sil".

In mijn verleden heb ik met de Sil vaak te doen gehad.

Hij was "Geestelijk adviseur" van de volkstuinen, al had dat geestelijk eigenlijk meer te maken met het geestrijk vocht dat de Frater bij zijn adviseursbezigheden bij ons tot zich nam.

De Sil was een graag geziene gast bij onze tuinen en schreef jarenlang een artikel in ons maandblad "ONZE TUIN". Alle open dagen werden door hem bezocht.

JAAAAAAAAren geleden heb ik er nog ooit een "gedichtje" op gemaakt.

Hier volgt het:

SIL..HAAW DE BINTJES STRAK...

Ik hèb in 't vurrig blad geleeze

dè Frater Silvius was gevèld.

Mar... op de vòllegende reegel

was ie gelukkig wir hèrstèld.

Hij hôpt... èn ôk wij meej zèn allen

dèt ie wir gaaw den aawe is.

Want zôtie er stiekem tussenöt gaon

dan was dè vur ons, 'n grôot gemis.

Ik bèn verslingerd òn z' stukskes

die èlke mònd int blaojke staon.

Èn mistal haaw ik me òn die reegels,

aanders wast al dikkels misgegaon.

Êen ding hèk nôot zo goed begreepe.....

Dèttie meej halve mònde wèrkt

Mar...dè 't toch gin half wèèrk is.

Dè hèk intusse wèl gemèrkt.

Êene raod zo ik oe wille geeve....

Vur dègge saove' s slaope gòt

Vat dan unnen goeien bòrrel klaore

teege de wörreme èn de mot.

Blèèf nòg veul jaore ons tèn dienste

èn zing nòg ginne zwaonezang.

We zien oe allemol veuls te gèère.

Èn....de euwighèd....die is nòg lang.