10
oktober 2005
Den
aawe tèèd…
Wè
sommige aaw meense ôk,
jou
prebeere te vertèlle,
den
goeien aawe tèèd heej nôot bestaon.
Ze
vergelèèke veuls te veul èn gebrèùke parralèlle
mar
daor hèdde teegesworrig wèènig aon.
Al
was dan alles goeiekôoper èn lèkkerder van smaok.
Veul
dinge waare ècht nie in den haok.
´t
Worstebrôod was ènkel vur de rèèke.
Den
èèrme meens die aat gin krintemik.
De
baoze ginge vruuger oover lèèke.
Èn
iedere knèècht de was ene stommerik.
Pestoors
die deeje ôk nog enen dèùt int zèkske.
Meej
êene voet stonde aaltij in de hèl.
Den
heemel, dè was pas ´n vèèlig plèkske.
Nêe,
´t is gin faobeltje dè ik oe naa vertèl.
Al
hèbbe ze dan vruuger veul geleeje….
De
meense hèbbe der wèènig van geleerd.
Vur
al de jeugd van naa is ontevreeje.
Èn
wè ze hèbbe, wordt nie gewaardeerd..
Al
is ´t Paradèès nog vèr te zuuke…
Wè
hèbbe der toch wèl òn meuge ruuke.
Al
was der dan minder gemèènighèèd.
Der
was nog nôot,…. ene goeien aawe tèèd