5
december 2005
De
Irste lezing
We
leeze hier bij den Apostel Matteüs
dètter
in dieje tèèd nog gin Wee Wee is.
Wie
't irste komt… die't irste maòlt…
ôk
al wier de vruuger mar slèècht betaold.
Ge
moest in dieje tèèd, vur "n bietje baon"
s'mèèrges
al hêel vruug in de rij gòn staon.
Èn….kreede
dan wèèrk in den drèùvepluk
dan
hadde vergimmes veul geluk.
Diejen
baos spraak dan in den beginne al aaf
wèttie
vur oe gesjouw, òn jou dan gaaf.
Dus….ge
wiest al van te veure….
vur
twaalf uur wèèrk…kan ik zôveul beure.
Mar….as
ge dan heurt dè die vrèmdelinge
vur
mar twee uur wèèrk 't zèlfde vinge
dan
dènkte toch:Mee hullie vèrgeleeke
Hee
diejen baos me toch lillek in menne nèk gekeeke.
Wè
den BIJBEL bedoeld èn Matteüs wil zègge
is
dèmme ons soms bij de fèète, nir moete lègge.
"
As baoze èn knèèchte, zich òn afspraoke haawe
isser
niks òn de haand
"Dus…nao
aflôop nie maawe."