22
november 2004
Unnen Hekel
Ik hèb unnen hekel òn de
Wènter.
Òn dieje vòrst èn òn
dè nat.
Òn de sneuw èn òn de
rèègen.
Dè hèb ik aaltij al
gehad.
Naa ik wè aawer zèè
geworre
valt me dè nòg êens zo
zwaor.
Ik hèb 't er verrèkkes
slèècht mee.
Èn vural 't liste jaor.
Ik haaw 't miste van de
zomer.
Van de zon èn van 't
licht.
Van 't gruun èn van de
blomme.
Want dè is 'n schôon
gezicht.
't Maag er dan wèl es te
hêet zèèn.
Ik spuul dè mee 'n pilske
wèg.
Èn 't moet er èèrg
spanne
vur dè ik 't loojke lèg.
Ik zit naa al te
prakkezeere
wè'k van't zomer zal gòn
doen.
Van de zon za'k
profieteere
èn van m'n
aawerdomspesjoen.