CuBra

INHOUD VAN BEERS

HOME

SPECIAAL

TEKSTEN

AUTEURS

INTERVIEWS

BRABANTS

Print Pagina

8 november 2004

 

 

Sint Antonius hèlpt ôk nie aaltij…

 

Wè zô´n irst nòr de volkstèùn rij-e,

ons moeder en ik, (op ons gemak.)

Ik ha de vurdeur al gesloote

èn ´t hundje in de kofferbak.

 

Wè me irder nôot is ooverkoome

dè gebeurde me vandaog.

Hèdde gij de sleutels moeder ? ? ?

Nou zèg,…dè is me ôk ´n vraog.

 

SINT ANTONIUS òngeroepe,

mar diejen hèllige is ôk nie zot.

Want…wie gooit er naa zô vruug al

aachter z´n gat de deur op slot.? ? ?

 

Dus…daor stonde we te kèèke

s´mèèreges al zô rond tien uur

èn…de tèèd die gao verstrèèke.

Goeie raod die is dan duur.

 

Dus….toen nao ´n schietgebèdje

TONTJE nog verstèk liet gaon,

zeej ik teege m´n vrouw: Zèg moeder,

we rij-e mar op Körvel aon.

 

Ons Lies, (die ôk ene sleutel rèèk is)

wèrkt bij de Kappesiene daor.

As we zôo rond half èlf koome

is er messchien de koffie klaor.

 

´t Konvènt zaat daor gelèèk te schafte

´t verpleegend persenêel inklèùs

Mar toch….´t vurnòmste van ´t verhòltje….

We kosse wir in ons èège hèùs.

 

êen ding dè hèkker van onthouwe,

Hoe ge ´t ôk vaawt èn hoege´t ôk plooit.

Op TONTJE kunde nie aaltij bouwe

as ge aachter oe gat, de deur dicht gooit.

 

---