Munne
pergola heej zich wir in laote pakke
dur
rôoze clèmatis èn winterjasmijn.
Den
bôom van den buurman, die stikt meej z´n takke
hoe
langer hoe vèrder bij mèn op ´t terrein.
On
´t ènd van de zomer, as de plaante verdorre
en
ik in den border gin blom mir bespeur
Dan
stao daor diejen bôom van den buurman te pronke
want
hij blèèft ôk swènters wèl hêel schôon op kleur.
Van
mèn maag den buurman zunnen bôom blèève groeie
zôlang
ik van ´t zicht nog zô rèùm profiteer.
Zôlang
in z´n takken de vogels nog stoeie
dan
blèèf ´t vur mèn unne klasconifeer.