CuBra

INHOUD VAN BEERS
HOME

Print Pagina


Piet van Beers presenteert 

de gedichten van Lechim

 


Sjel071

 

Dènkt es deur...

 

Agge rondom oe heene kèkt

komde veul meense teege

die in der lèève hier èn daor

ene klap hèbbe gekreege.

En weedevrouw die aachter bleef

meej zeuve klèène kiendjes

ze knupt de èndjes òn mekaar

ast moet meej en paor tientjes.

De man die zonder wèèrk geròkt

omdèt febriek fejiet is

waor ie zèlf niks mir òn kan doen

of dè dè gin verdriet is.

Mar wèèneg meense die dè zien

en er meelij mee krèège.

Ze hèbben et ammol vul te druk

ieder dènkt òn zen èège.

 

==========

 

Denk eens door…

 

Als je rondom je heengaat kijken

kom je veel mensen tegen

die in hun leven hier en daar

een klap hebben gekregen.

Een weduwe die achterbleef

met zeven kleine kiendjes.

Ze knoopt de eindjes aan elkaar

desnoods met enkele tientjes.

De man die zonder werk geraakt

omdat zijn zaak failliet is.

Waar ie zelf niets meer aan kan doen.

Of dat dan geen verdriet is.

Maar weinig mensen die dat zien

en er meelijden mee krijgen.

Ze hebben het allemaal veel te druk

ieder denkt slechts aan zijn eigen.

 

-------------michel---------------

 

Sjeld072

 

Den êene èn den aandere

 

Den èène die viert kameval

springt èfkes öt den baand

Den aandre leej meej firtig kòrs

meej griep int liddekaant.

Den êene zwit gelèèk en pèrd

vant hosse (jè, dè kènde)

Den aandre is ok kliedernat

mar dès van puur ellènde.

Den êene vat nòg mar ene pils

— Al valt de prèès wir teege —

Den aandre heej van zen vrouw

mèlk meej anèès gekreege.

Den êenè zeej dan aachteraaf :

«Wè wast tòch en schôon fist»

Den aandre moppert : «Meens schaai èùt,

'kzèè nôot zo beroerd gewist».

 

Lechim

 

De een en de ander…

 

De ene die viert carnaval,

springt even uit de band.

De ander ligt met veertig koorts

en griep in ´t ledikant.

De ene zweet gelijk een paard

van het hossen.(Ja dat kende)

De ander is ook kliedernat

maar dan puur van ellende.

De ene vat nog maar ene pils

al valt de prijs wat tegen.

De ander heeft, net van zijn vrouw

melk met anijs gekregen.

De ene zegt dan achteraf:

"Wat was het toch een feest"

den ander moppert: "Mensen lief,

ik ben nog nooit zo ziek geweest."

 

-------------m---------------