30 juni 2003

BEETERWEETERS

"'n Vòlkstöntje, dè is niks,"

zeej Kees van Ballegooie.

"Ge kunt nôot òp vekaansie gaon

tis zaaje òf ogste òf rooje,"

"Èn bovendien moete oewe tèùn

ok vrij van onkrèùd haawe,

doede dè nie, dan leej 't bestuur

wir on oewe kòp te maawe."

Ik heurde dè gesprèk es aon

èn dòcht toen bij m'n èège:

Wè zèède tòch unne lompe meens,

ik kan mar beeter zwèège.

Ik weet...dè Kees aachter z'n hèùs

zunne tèùn vol rögt heej staon.

't Onkrèùd stao tòt òn de geut

èn ie hòlt er niks vandaon.

Èn meense lief....löster tòch nie

nòr zukke aawe Bramme.

Want Kees komt ènkel hier nòr toe

om alles af te kamme.

As ge òp vekaansie zèèt gewist....

dan stòt er onkrèùd, klaor.

Mar....êenen dag, flink òngevat....

Èn ge hègget vur elkaor.

Gin ènkel tèùnbestuur dè zal,,

jou òp oe vingers tikke.

Nao 'n vekaansie witte dè

tòch èffegoed as ikke.