Piet van Beers
24 september 2001

Mjoesiekal

 

M'n vrouw èn ik zèn deeze week

nòr unne mjoeziekal gewist.

Mènne klèènzoon spulde daor unne ròl.

Èn hij deej hêel goed z'n bist.

 

't Was 'n stuk van Sjaarel Dikkels

unnen heer öt Èngelaand.

't Spulde rond de Kèrsemes

in 'n hêel aaw Èngels paand.

 

Ons Tèske hà unne fèrme rol.

Hij kwaam geregeld op.

Hij ha unne snòr en hij droeg de schaaj

in 't midden van zunne kòp.

 

't Duurde ongeveer 'n uur.

Teneel èn zang èn daans.

Gelukkig was 't nie int Èngels

mar in 't Nederlaans.

 

We hèbbe der saoves bij 'm thèùs

nòg unnen borrel op gevat.

Èn ik hèb dieje klèènen brak gezeej,

dè 'k ècht genoote had.

 

---

 

 

TIS SUND... TIS SUND

 

Hoe koomet tòch, dè sommige tönders

zo lang der blomme laote staon.

Ze stòn op derre tèùn te ròtte

èn niemand heeter iets mir aon.

 

Èn hèdde zèlf, oe hèùs, vol blomme,

gif ze dan òn de vrouw òf man

die weeges 'n te klèèn salaaris.

Ècht zèlf gin blomme kôope kan.

 

Tis op zichzèlf al hêel verveelend

dègge gin blomme kôope kunt.

Mar... z'op de tèùn laote verwèlke...

Nêe... dè is GÒDgeklaogd... dès SUND.

 

Èn Blomme haawe veul van meense.

Dè wort zôo nou èn dan gezeej.

As ge oovertèùgd zèèt van die stèlling

Doet er dan gerust oe vurdêel meej.

 

As tönders ok van BLOMME haawe

dan ist gin rèècht... dan ist 'n plicht

om van oewen oovervloed te geeve.

Èn te zörge vur 'n blij gezicht.

---