Ik hèb ze al in de wèèk gezèt

èn mèèrge gòn ze der in.

M'n boeretêene wèl te verstaon.

Èn dè is nòr m'nne zin.

Ik zèt ze aaltij al hêel vruug

ònder zeuve dömkes grond.

Ze krèège dan ôk vocht genòg

èn blèève goed gezònd.

Te veure ister goed gemist

èn....ze krèège nòg wè mee.

Den opbrèngst die is kollesaol.

Dè vraogt mar òn "Ons Kee."

Die mòkt ze klaor,mee sjampions

èn paprika èn jèùn.

Allêen.. de dòbbelstintjes spèk

die zèn nie van de tèùn.

Dees irste zaajgoed in de grond

dè doek mee goeje zin.

Want...ik vuul ònt kriebele van m'n bloed:

We gòn 't vurjaor in.........