Piet van Beers
22 oktober 2001

Sint Antonius & Op 't hèùs paase...

Sint Antonius

 

Der stond wir es 'n kèèrs te braande.

Ik vroeg: "Leet er soms iemand slèècht?

Of zèèd'oe sleutels wir verloore?

Èn brèngt ze 'Tontje' zôo terèècht???

 

Hoe dikkels moet ik oe nog zègge,

Gift diejen bos, 'n vaaste plôts.

Ge dènkt toch nie, dèttie blèèft hèlpe?

Al ist dan ôk unnen 'Dienaar Gods'.

 

Of... moet ik soms unne lôoper kôope,

die hier op alle deure paast?

Mar... as ge die wir zèèt verloore,

dan zèède Tontje's wir tot laast.

 

Ik zal vur jouw, unne ketting haole.

Die hangde dan om oewe nèk.

De sleutels blèève lèkker wèèrm

Èn hèbbe dan 'n vaaste plèk.

 

Èn... asse naa ôot òn oe vraoge:

'Wè hangt er tusse jouw tiete An???'

Dan zègde: 'Dè is unne sleutel,

waor èlke deur mee ope kan!!!'" 

 

---

 

Op 't hèùs paase...

 

De buurlui die ginge 'n mònd op vekaansie.

Èn al dieje tèèd, stond 't hèùs onbewòkt.

Ik zò 'r (ha'k beloofd) dieje tèèd wèl op paase.

Èn kèèke dètter niks kepot wier gemòkt.

 

De post öt de gang haole èn de reklaome.

De blomme wè waoter, as 't nôdig mocht zèèn.

't Gazonneke maaie, de vèùlnisbak bèùte.

Èn 'n aaw stukske brôod vur Lewie z'n kenèèn.

 

De twidden dag naam ik, den hond mee naor binne.

Èn terwèèl ik de plaante van waoter vurzaag,

was m'n hundje de tèùn ingegaon... (zonder èèrg).

Wao 't knentje daor dôod vur z'n pôote laag.

 

Ik vertèlde m'n vrouw, wè me was overkoome.

Èn dè munnen hond 't kenèèn ha vermoord.

Ze zee, "Kôpt mar gaaw in de winkel 'n aander,

dan is er vurlôopig gin man overboord."

 

Dus toen nao vier weeke, de buure wir kwaame

en de klèène Lewie daor ze'n zwart knèntje zie.

zeet ie: "Pa, kom es kijke, 't bisje kan lôope.

Èn irst was ie dôod, dè begrèèp ik nie."

 

Wè is naa 't geval, 't irste knèèn was begraove

en m'n hundje die hòlde 't lèèk öt de grond.

Ik docht héél oneuzel, dettie 'm dôod ha gebeete.

Èn daormee is dan dees verhòltje wir rond.

 

NOTA-BENE

Den buurman die ha me vergeete te zègge.

Dè 't bisje al irder dôod was gegaon

èn vur dèttie ging, in de tèùn was begraove.

Èn ikke mar dènke dèt den hond ha gedaon.

 

---