Piet van Beers
17 december 2001

't HÖSKE

 

As ons Keej meej nò de tèùn gao

dan begint ze subiet

in men höske te wèèrke.

 

Poetse... de raome lappe

èn alles wir es 'n goej burt geeve.

 

Vur m'n èège is 't tèùnhèùs

'n plots, waor ik me verkleej

èn m'n geridschap bewaor.

 

Soms...meej kaoi weer

zitte der lèkker dreug.

Ge kunt dan mooi oe zaodgoed

sòrteere èn in kiesjes doen.

 

Vruuger... bij ons tèùs

hadde we ok 'n höske.

Dè wier ènnigte keere per jaor

dur unnen boer leeggehòld.

 

Den boer kreeg dan aaltij

gèld van onze Vadder.

Wij kreege dan "staank vur daank"

 

Èn zôo ziede... det wir

op stront ötdraait.

---

 

"OP BEZUUK"

 

M'n vrouw èn ik, die ginge list

es op bezuuk in DIESSE.

We vroege onderwèg de wèg,

omdè we die nie wiese..

 

Nao wè gevraog èn omgerij

hèbbe we 't tòch gevònde.

Ik ha nie gedòcht, dè in zo´n gat

zukke schôon höskes stonde.

 

M'n vrouw ha blomme meejgebròcht

we weete wèl hoe´t heurt.

Ik droeg vurt irst m'n nuuwe broek.

Men aaw… die hak gescheurd.

 

Ik rook de vèrse koffie al

toen ik daor òn kwaam stappe.

De gaastvrouw, bròcht 'n grôote schaol

meej wèèrme appelflappe.

 

De vrouwe hadde praot genog

oover schildere èn borduure.

Wij dronke ondertusse wè...

Nie teveul… want ik moes nòg stuure.

 

Ze hadde unne schôone tèùn

vol blomme èn vruchtebôome.

Zòo-iets dè vènde nie bij ons...

Daor kunde allêen van drôome.

 

Ons hundje was allêen in hèùs

èn mòcht nie binnepiesse.

't Is jammer... mar we moese gaon.

't Was hêel fèèn in Diesse.

---