Piet van Beers
17 juni 2002

"JONGES" LÖSTER ES

 

"Zèg jonges, löster es nòr mèn".

Zeej de vrouw van Sjef Verbunt.

"Ge krèègt vandaog iets òp oe bòrd

waor ge van stinke kunt."

 

"Van aovent gòn we meej zen ammol

fiste òp 't Kedènt.

Want… Hènk Verbunt verjaort vandaog

dieje vrijgezèlle vènt.

 

Hij valt hier aaltij òp de klèp

assie bier is wiste drinke.

Hij zit dan aanderhalf uur

te rôoke èn te stinke.

 

Èn… dörrom eete wij naa snèrt

èn flink wè schòrseneere.

Dan kunnen wij 'm ok ene keer

op 'n blaoskonzert trakteere.

 

"Ge hoeft, wè mèèn betrèft,allêen

oewen ötlaot te gebrèùke.

Dan zulle we Hènke ok une keer

'n POEPIE laote rèùke."

 

---

 

Grutvadders klok

 

M'n Friese klok stao stil, de kètting is gebrooke.

't Gewicht viel meej unne rotklap op de grond.

't Parket dè heeter wèl wè meej geleeje.

't Is òk nie niks, zo'n ding van zeuve pond.

 

Al twinteg jaor, heur ik 'm daogluks bij mèn tikke.

Èn virteg jaor bij onze vadder thèûs.

Die heej tem ôot vur ènkele losse guldes,

gekocht op èèn of aander dèftig èèrfhèûs.

 

Dèr zit veul kooper aon, dus moet ik 'm dikkels poetse.

Èn kooperpoetse is 'n vèûl kerwaai.

Ik laot dè wèèrk liever oover òn "ons moeder",

Die doe dè mistal in unnen haandomdraai.

 

Naa stao se stil, ik moet er ècht òn wènne.

Al weet ik toch nog wèl hoe laot 't is.

Ik gao op zuuk nòr unne klokkemaoker.

Want 't is 'n èèrfstuk wè'k nie gèère mis.

 

---