'n Aacht jaor terug, toen hadde wij veul laast van wilde knèène.

Èn Tontje Staps... dieje grapjas dòcht.... Daor gaok es iets òp vèène.

Toon was hêel daoge op de tèùn, hij ha nie veul omhaande.

Èn... dietie in 't pak wo doen was Jaantje van der Saande.

Hij mòkte dus 'n richtingsbòrd (gin knèèn dè dè kos leeze).

Dègge vur plaantjes... op de tèùn.... bij 't ploeterke moest "weeze".

'n Knèèn dè dôod gevonde was... 't Ha mixamethooze,

kwaam vur dees grap hêel goed van pas èn wier daorveur ötgekooze.

' t Wier tusse stôkskes, op z'n kont, bij Jaantjes kôol gezèt.

Èn... agget zèlf nie beeter wiest... hadde gezeej...'t frèt.

Daor komt Jan aon... hij zieget knèèn jao... ''t is ècht gebeurd.

Hij slöpt hêel zuutjes dichterbij zôo dèt gin niemes heurt.

Hij vat 'n hout... èn slaoget bist teege de vlakte aon.

Mar... Jaantje, ha sebiet al deur... "Ik ben bij den BOK gedaon."

Wèl honderd keer ist al vertèld in geure èn in kleure.

Èn dörrom zet ik 't te boek... Dan kundet nòg es heure.