|
Piet
van Beers
DAOR DRAAJ 't WIR OP ÈÙT
Munnen nuuwen buurman. ( hij is nie van hier ) Die spit zunne tèùn... òp de TURKSE menier.
Assie in de tèùn komt wèrke brèngt ie z'n femilie mee. Hij...z'n vrouw, z'n bruur, z'n zuster. Wèl..'n halleve mòskee.
Hij hee ok hêel aander plaante as die ik bij mèn hèb staon. Mar...den opbrèngst was bezunder... dè is ècht hêel goed gegaon.
Hij zee...dettie öt Turkije wir iets nuu's hee meegebròcht. Òf dè spul hier ok wil groeje wort naa vèrder onderzòcht.
Ik hèb er (jè, dè moet gezee zèèn) unnen goejen buurman aon. Èn de taol die wij hier "klappe". Kunne we allebaaj verstaon.
De èèrpel groeje in Turkije nèt as hier...onder de grond. Mar...den bojem wort daorginder nie verpèst dur vèèrkesstront.
|
|||||||||