|
Piet
van Beers Gebôrte òngifte… & "Moeders wil is wet."
Gebôrte òngifte…
Ik zèè Harrie Hammelap, ik koom menne zoon òngeeve, mar... duurt dè hier aaltij zò lang dan was ik tèùs gebleeve " Pardon mijnheer, voor dit loket krijgt iedereen een beurt. En… wachtte u soms al te lang dan wordt dat zeer betreurd."
Ik stao der op, dè mèène zoon Bart Hammelap gao hiete. Hij kan van deeze schôone naom z´n lèèvelang geniete. "Pardon mijnheer, ik waarschuw maar, voor ik een fout begaa. Men noemt uw kind, dan levenslang en ongevraagd, B-H."
" Mijn zoon, Wilhelmus Cristiaan, (ik zeg het nog maar even) gaat onder zijne naam gebukt en als W-C door het leven". --- Wè naom dè gij oew kènder gift dè motte zèlf weete. De mèène hiet BART HAMMELAP. Schrèèf op… èn nie vergeete.
Ik hiet zèlf, van meetaafaon Ha.Ha. al vènde gij dè zot… Mar… niemand laagt, (zôovèr a´k weet) z´n èège dan kepot.
. "Moeders wil is wet."
Pa, krèè´k asteblief ´n hundje, ôome Sjef die heej ene nist. ´k Zèè vanmèèrge wiste kèèke ´k zèè der al nòr toegewist.
´k Zal er zèlf wèl vur zörge. Drie keer daogs, laot ik ´m èùt èn assie ene prik moet krèège gao ik zèlf meej vur ´n spèùt. --- Kiske, za´k oew es wè zègge, "Al is dè hundje nog zô braaf, as "Ons moeder" dè dan goed vènd trèk ik er m´n haand van aaf."
Assie bèùte heej gelôope in ´n flinke rèègenbui lôpt ie dur ´t hèùs te stinke of hij is wir in de rui.
Hil de vloer leej dan vol horkes op oew kleere èn oew broek. Ammol wèèrk vur "ons moeder" poep oprèùme öt den hoek.
As ge´t goed zôt ooverdènke hadde ´t öt oewe kop gezèt. ´t Is hier nèt as op ´n aander... Aaltij, "Moeders wil is wèt". |
||||||||
NAAR BEGIN VAN DEZE PAGINA |