Piet van Beers
15 april 2002

VURDÉÉL & NÒSTALGIE

VURDÉÉL

 

Ik moet ´n Woensdag wè gòn kôope

in den BÈSTERD op de mèrt.

Op de mèrt daor is oewe gulde

zeeker unnen dòlder wèrd.

 

't Waajt ent rèègent, ik laot m'n fietske

dus mar in 't schuurke staon.

Ik vat den auto èn rij dörrom

zuutjes op den Bèsterd aon.

 

Ik moet lang zuuke, vur ik de waoge

tòch nòg erges krèèg gestald.

Èèndelek vèèn ik dan en plèkske

èèndelek êen dè me bevalt.

 

't Is wèl ènkele straote lôope

Ik zèè al tòt m'n hèùd toe nat,

mar...wèk zuuk..zak òk wèl vèène.

Ik gao tòch nie vur niks op pad.!!

 

Ik hèb m'n tas al vòl meej spulle.

Gruunte Kèès èn Frèùt èn vis.

Nêe... 't is nie gezèllig Mèrte

ast zo flink ònt zèèvre is.

 

In de vèrte zie ik, dètter

'n bon onder de wisser zit.

"Fout parkeere" èn de kòste!!!

"Fefteg gulde" zo ge wit.

 

Wilde op den Bèsterd mèrte

Wilde dègge vurdéél hét .

Moete wèl goed van te vurre,

KÈÈKE waor ge oewen auto zèt.

 

---

 

NÒSTALGIE

Zo'n fefteg jaor terug, toen ha onze Vadder

aachter 't hèùs, wèl dèrteg meeter hòf.

Daor moes ik as kèènd, 'm dikkels meej hèlpe.

Swènters int nat èn Soomers int stòf.

Èn...waaren er Bietjes....dan aate we Bietjes.

Peekes die aate we 'n week òn 'n stuk.

De slaoj èn de èrte, die kwamen oewe stròt èùt.

Dè duurde zôo ....tòt den bôonepluk.

En bôone die aate we in alle sorte,

gebrooke...gesneeje...gedreugd...in de soep.

De soep die ons moeder, daorvan vur ons kôkte

was zeeker zo dik, as koejepoep.

Èlke week schoefele èn de pad oprèève.

Tweej keer per jaor wier de hèg gesnoejd.

't Onkrèùd de tèkskes ènt lôof van de èèrpel

gingen op unnen hôop, ast was ötgebloejd.

Èn...as 't dan hêel dreug was, dan staak onze Vadder

meej 'n luusiefèr,'t vuur der in aon.

Èn wij as kènder, deeje niks liever

as bij hum in de wèg èn......in de rôok gòn staon.

Èn kwaame we laoter in hèùs bij ons Moeder,

dan zisse"...hè ba....ge stinkt nòr den braand."

Èn teegen onze Vadder: "Gij zèèt ok nie wèèzer"

"As ge stôkt , haawt de kènder dan wèg van oe laand."

Ik dènk wèl es terug, òn die daoge van vruuger,

meej weejmoed èn...'n bietje spèèt.

Mar.....dèsgevraogd zak oe wèl zègge.!!!!

"'t Was nie, zonne goejen aawe tèèd."

 

---