Piet van Beers
14 januari 2002

VRÈMDE KÒST

 

Hêel veul meense gòn op vekaansie

nòr 'n wèèrm laand.

Frankrijk, Portugal of Spanje

òf daor èrgeraand.

 

Sommige gòn meej de bus meej.

aander meej de Kèrrevèn.

Èn… ge kunt er heene vliege...

mar… dan moete rèèker zèn.

 

In die vèrre vrèmde laande

eete ze aandere kost as hier.

Pasta, rèèst, spagèttie, bamie.

Aander vlêes èn aander bier…

 

Èn die vremde eetgewontes

brènge ze vandaor dan meej.

Fraanse kèès èn Spaonse wèène

èn oolèève òf patee.

 

Gif mèn mar wèk hier gewènd zèè,

unne goeje vètte pòt.

Zuurkôolstamp òf brèùne bôone....

èn 'n nutje toe... tòt slòt.

---

 

Hoest

 

Ik hèb vannaacht flink ligge hoeste.

Ons Kee die wier der wakker van.

Èn die wort dan sikkeneurig

asse nie mir slaope kan.

 

Zô nou en dan, vatte ik 'n snuupke.

Van die hêete (van Jamin).

Mar... toen schoot 't in m'n kèlsgat.

Èn ik stikte der hòst in.

 

Soms dan ging ik es wè drinke

of ik mòkte ene plas.

'k Laag te draaie èn te wèène.

Blij dè't licht, èn mèèrge was.

 

Naa zit ik hier, in de kaomer.

Ongeschoore èn goed lui.

'k Heb enen borstrok òngetrokke.

Èn 'n dikke wèntertrui.

 

'k Slaop vannaacht wèl èrges aanders.

Waor 't nie zô geheurig is.

Èn al hoest ik me dan te plètter.

Ik gêef dan minder èèrgernis.

 

Op de raand van 't bèd gezeete,

vat ik 'n wèènglas hêel goed vol

Jonge Klaore èn 'n zètpil.

Èn die steek ik in m'n "hol".

---

 

---