|
Piet
van Beers Schaoi… & Sint Antonius hèlpt ôk nie aaltij...
Schaoi…
Nao virtig jaore zonder schaoi kreeg ik m´n irste ongeval. Menen auto stao al virtien daog vur èffeveul op stal.
Ene vènt die stapte van de stoep èn zeeter ginnen êene. Liep teege menen auto aon èn braak allebaai zen bêene.
Ik staak toen mene kop dur ´t raom ik docht dèt oopestond èn dörom hèb ik boovenop daor naa ´n flinke wond.
De vurkaant was beschandeliseert daor ha´k ene flinken deuk. Èn onder mene nuuwen hoed òk hòst ´n scheedelbreuk.
Ik was flink van de kaort en liep te bibbere èn te rèère. Ik gao vurlôopig mar te voet al rij ik nog zô gèère.
Sint Antonius hèlpt ôk nie aaltij...
Wè zô´n irst nòr de volkstèùn rij-e, ons moeder en ik, (op ons gemak.) Ik ha de vurdeur al gesloote èn ´t hundje in de kofferbak.
Wè me irder nôot is ooverkoome dè gebeurde me vandaog. Hèdde gij de sleutels moeder ? ? ? Nou zèg,…dè is me ôk ´n vraog.
SINT ANTONIUS òngeroepe, mar diejen hèllige is ôk nie zot. Want…wie gooit er naa zô vruug al aachter z´n gat de deur op slot.? ? ?
Dus…daor stonde we te kèèke s´mèèreges al zô rond tien uur èn…de tèèd die gao verstrèèke. Goeie raod die is dan duur.
Dus….toen nao ´n schietgebèdje TONTJE nog verstèk liet gaon, zeej ik teege m´n vrouw: Zèg moeder, we rij-e mar op Körvel aon.
Ons Lies, (die ôk ene sleutel rèèk is) wèrkt bij de Kappesiene daor. As we zôo rond half èlf koome is er messchien de koffie klaor.
´t Konvènt zaat daor gelèèk te schafte ´t verpleegend persenêel inklèùs Mar toch….´t vurnòmste van ´t verhòltje…. We kosse wir in ons èège hèùs.
êen ding dè hèkker van onthouwe, Hoe ge ´t ôk vaawt èn hoege´t ôk plooit. Op TONTJE kunde nie aaltij bouwe as ge aachter oe gat, de deur dicht gooit.
|
|||||||||