Dèùvepoep & Drôome...

Dèùvepoep

 Tinus, onzen aawen buurman,

die 'n kòt vol dèùve had,

zaagde al z'n vrije uure

op èn rond z'n dèùveplat.

 Hij liep daor dan rond te darre

onder de vèère èn 't stòf.

Liep te flèùte èn te lokke

bij die kooj in zunnen hof

 Vrèddagsaoves wiere aaltij

al die bisjes ingemaand.

Èn die rèèsden dan dè "weekend"

nòr 't èen of aander laand.

's Zondagsmèèrges stond Tienus

hêel vruug op zunnen ötkèèkpòst.

In Parèès , Bordoo, òf Duffel

waare ze´n dêûve dan gelost.

 Ons Moeder liep wel es te schèène

op dieje viezen dèùvepoep

dè die biste liete valle

op der waas èn op derre stoep.

"Ik wil", zeej Tinus teege ons Moeder:

"Vur gin goud men dèùve kwèèt...

Èn al laote ze dan wè valle…

Òn dieje poep... hèb ik 't Schèèt."

Drôome...

De snijbôone die ik teul

zèn nèrges beeter.

Tomaote èn èèrpel,

zèn nèrge's zô grôot.

'k Hèb unne komkommer

van unnen halve meeter.

M'n aardbeie kleure

as "kroote" zo rôod.

Meej slaoj èn andijvie,

haol ik alle prèèze

èn schôndere praai

hèb ik nèrges gezien.

Ik hoef me òn niemand,

naa nog te bewèèze.

Want...vur munne tèùn...

krèèg ik zeeker 'n tien.

-----------------------

A'k wakker wor vrèèf ik es diep dur m'n ôog.

'k Wô 't waor was, wè'k deeze naacht schôon hèb "gedrômd."

De rûcht èn 't onkrèùd… staon nèrges zo hôog.

Dus... vlug on de slag... vur 't bestuur nor me gromt.