|
Hoest
Ik hèb vannaacht flink ligge hoeste. Ons Kee die wier der wakker van. Èn die wort dan sikkeneurig asse nie mir slaope kan.
Zô nou en dan, vatte ik 'n snuupke. Van die hêete (van Jamin.) Mar... toen schoot 't in m'n kèlsgat. Èn ik stikte der hòst in.
Soms dan ging ik es wè drinke of ik mòkte enne plas. 'k Laag te draaie èn te wèène. Blij dè't licht, èn mèèrge was.
Naa zit ik hier, in de kaomer. Ongeschoore èn goed lui. 'k Heb ennen borstrok òngetrokke. Èn 'n dikke wèntertrui.
'k Slaop vannaacht wèl èrge's aanders. Waor 't nie zô geheurig is. Èn al hoest ik me dan te plètter. Ik gêef dan minder èèrgernis.
Op de raand van 't bèd gezeete, vat ik 'n wèènglas hêel goed vol Jonge Klaore èn 'n zètpil. Èn die steek ik in m'n "hol". |