Piet van Beers
9 december 2002

De Peezerik èn ´t vèèrke... & De volkstèùn in de Wènter

De Peezerik èn ´t vèèrke...

Ène peezerik öt Hilverenbeek

ging op ´t liste van de week

´n borreltje drinke in´t kafee

mar... hij vergaat z´n portemeneej.

Toch was dè nie den irste keer

want zukke streeke had ie meer.

Hij wochte òn den toog dan aaf

of iemand er ´n rondje gaaf.

Ge kunt oew èège nie bezatte

èn dan mar gaaw oew bieze vatte!!!

Dörom hiet vanaaf dè ôogenblik

ene meens öt Beek vort...Peezerik.

------

Mar...enen èchte peezerik

(dè wiese wij as kènder al)

hing bij ons tèùs òn enen balk

in ´t karrehok, de schuur of stal.

Die kwaam öt ´t vèèrke zenen bèùk.

Daor mòkte ie klèèn kuuskes meej.

Tot dè de slaagter meej ´n mis

´m onder zenen bèùk ötsneej.

Èn....as òn mèn ôot wier gevraogd:

"Wat wilt u eten van het zwijn,

wat zal het zijn???"

´k Lus alles van ´t vèèrke zi´k

mar ginne peezerik.

De volkstèùn in de Wènter

De tèùnmeense zitte hier, saome te hokke.

Want op derre tèùn is naa wèènig vertier.

Ze zitte te rôoke èn sjèkskes te draaje.

Èn koffie te " lèppe", bij Janne hier.

Ge heurt èlken dag, de stèèrkste verhaole.

Verhaole die schudde ze zôo öt durre mouw.

Mar....as 't naa teege, twaaleve gao lôope,

dan fietse ze wir, nòr moeder de vrouw.

Op 't töntje daor stòn, ènkel nog boerekôole.

'n Bèdje mee Praai èn unnen hoek schorseneer.

Soms ziede 'n knèèn, of 'n dèùf, of 'n èkster.

Want 'swènters dan isser mar wèènig verkeer.

As half Januari, de daoge gòn lènge.

Dan kunde opnuu mee 'n schuup in de grond.

Mar irst moete nog, oewe mist gòn verdeele

èn de praai gòn verzètte dieter nog stond.

Mar...stilleke's aon, dan gòn we wir pôote.

We zaaie spinòzie èn keele èn jèùn.

De tèùnmeense drôome, dè de zon wir gao kôome.

Dan ist wir gezèllig èn leuk op de tèùn.