Piet van Beers
9 september 2002

Ik hèb karrevraagte losse gedaagte.

Mar ´t is zôo, dè die drôome

allêen snaags mar kôome.

Èn…ik vèèn ´t zô sund

dègge die nie

onthaawe kunt.

---

A´k oover de straot ene

brêedgeschouwerde

meens zie gaon.

Mee alles erop èn eraon.

Dan dènk ik…

Grôote voete, grôote haand.

Ochèèrm dè vrouwke…

Alles nòvenaand….

Ons Sjefke mocht meej Ome Giel

èn Taante Fie nòr zee.

Ze ginge ´s mèèrges al hêel vruug

naame van alles meej.

Mar aamperaon vurbij Bredao

stonden ze al in de fiele.

´t Gezicht van Taante Fie betrok

èn ôk ´t humeur van Giele.

´t Was al teege twaaleve

toen ze òn zee belaande.

Mar…´t was beslist gin aorighei.

Die oovervolle straande.

Ze deeje rap der kleere èùt

van broeke tot B-Haa.

´n Fleske pils vur ome Giel

öt de koeltas van ons ma.

…………………….

Ze zègge dèsse diejen dag

hêel èèrg hèbbe genôote.

Taante Fie der borsten zaage rôod

èn ome Nol z´n kl….pôote.

Ons Sjèfke was wèl aorig brèùn

mar hij ha toch niks geleeje.

´t êenigst wèsse nog oover ha´n

waare leege portemenneeje.

Ist wir enen dag zôo hêet; zi Giel

dan gao´k nòr ´t "Blauwe Meer"

Dè´s dichterbij èn nie zô duur.

Dees was de liste keer.