7 juli 2003

Vrouwehaand

´n Vrouwehaand èn unne

pèèrdetaand die stôn bekaanst noot stil.

Nou Corrie ziek is weet ik pas, wè of dè zègge wil.

Ik gao vur de zisde keer omhôog,

mee ´n dienblad, koek en thee.

Ik neem dan impesaant ok nog

de kraant wel vur der mee.

Zôo krèèg ´k van heur, de orders mee,

wètter ammol moet gebeure.

Van ´ t opedoen van ´t gerdèèn,

tot ´t slèùte van de deure.

De knop van 90 graade die

is vur de witte waas.

Schrèèf dè mar op, vergit dè nie,

want dè komt steeds van paas.

´n Bord mee ´n gouwe rèndje

maag nie in de magnetron.

Ik wies dè nie, tot dè ik zaag

dettie ôk vonke kon.

Ik draof de trappe op en aaf,

mee koffie en mee koeke.

Want nou Cor ziek is koome ze,

heur allemaol bezoeke.

De blomme die zèn meegebrocht,

die zèt ik in de vaoze

En gao de trap mar wir es op

mee limmenadeglaoze.

Onder alle die bedrèève deur,

gao ik kop en schootels waase.

´t Hundje piest toch nie in hèùs!,

daor moet ik ok op paase.!!

De èèrepels moete geschèld,

´t vlêes moet ôngebraoie.

De gruunte moete schôongemokt,

´t bestèk moet in de laoie.

Ik moet nog nor den bèkker toe,

èn ok nog nôr de slaager.

´n Hallefke gesneeje brôod.

Èn ´t vlêes allêen mar maager.

Ons Lieske komt, heese gezeej,

ze komt nie èlken dag.

Ze poetst de kaomer, strèkt de waas,

nie mee de Fraanse slag.

Daor wor ik wèl es van beticht,

mar ik hè´r nie vur geleerd.

Geleuf me mar, ik doe m´n bist,

al gaoget steeds verkeerd.

Èen ding ging deeze week kapot,

´n bordje van ´t gebak.

Dè hèb ik vlug mar wèggestopt

in unne vulliszak.

Ik weet nou nao ´n week pas goed,

wè dè spreekwoord zègge wil.

´n Vrouwenhaand en Pèèrdetaand,

die stôn mar zèlden stil.