In de kraant van zaoterdags daor stòn, hêel dikkels goei resèpte.

Omdè'k van lèkker eete haaw, lees ik die ôok... begrèpte.

Ik docht: "Ik gao de nòste week, dè's unne keer prebeere"

(as ge daor nôot nie òn begint, dan zulde 't òk nôot leere).

M'n vrouw ging winkele in de stad, op't liste van de week.

Dè was den dag dèsse dus òk, nie op m'n vingers keek.

Ze was nog nie 't huukske om, of ik ging unne taart òn't bakke.

De aajer, sèùker, melk èn blom, die had ik zòo te pakke.

Ik hagge't ammol klòrgemòkt, zòas't beschreeve stond.

't Overschotje van den dêeg, dè gaaf ik òn den hond.

Den oove kwaam intusse òk, al schôon op temperatuur.

De taort die moes in't midde staon, zôo ongeveer 'n uur.

Mar... nao 'n uur, toen was munne taort, hêel donker èn hêel plat.

'k Kreeg van m'n vrouw, de volle laog, toen ze thöskwaam öt de stad.

De voogels aachter in de tèùn, hèbben er hêel goed van gegeete.

Mar... taarte bakke... doe'k nie mir, dè meude rustig weete.

 't Zèn mistal mar klèène dinge die unne mééns gelukkig maoke.

Waor ge nie op hoeft te lètte, die oe toch van binne roake.

 't Is unne mèèrel of ’n lijster die in de geut z'n lieke zingt.

As bij 't valle van den aovend 'n Tunnisbloem plots oopespringt.

Agge somers öt de èèskaast lèkker 'n kaaw pilske tapt.

Agge ziet, hoe in oewe vèèver unne goudvis nòr 'n vliegske hapt.

 As oe 'knolbegoniasse' schôon stòn bloeje in durre pot.

Agge irst, hêel slèècht kost poepe èn ge plotseling heevig 'mot'.

 Klèène dinge die vurbij gòn, diege òk wir gaaw vergit.

Mar... ge kunt ze wèl hèrkènne, omdè dè van binne zit.