Ik
gao 's middags wèlles nòr munnen hòf.
De
klèène maag meej Opaa´s meej.
Hij
lopt me mistal in de wèg.
Knaawt
òp 'n Pèèr... òf òp 'n Peej.
Hij
pròt... z'n mundje stao nie stil.
Hij
wil wèl honderd dinge zègge.
Ik
weet nie hoe ik 't öt moet lègge
Assie
mar èfkes löstere wil.
't
Mènneke dè vraogt òn mèn
Wè
dè tòch wèl vur böllekes zèn??
"Dè
zèn Zwarte bèsse, klèène klôot
Mar...
ze zèn nòg gruun, want ze zèn pas rôod."
Hij
kèkt den Oopaa nòg es aon, èn dènkt:
...hèk
dè wèl goed verstaon.
Allee...
't begrip komt meej de jaore.
Dè
zal ie laoter wel ervaore.
Hèdde
gij 'n kòrtje , vrouwke
Hèdde
't wèl, of hèdde't gin.
As
ge hier gin kaort kunt tôone
komde
gij de kèrk nie in.
"Nêe,
portier, 'n kòrtje hè'k nie.
Wèl
't eete vur Marèèn.
Ik
koom 'n pènneke èrtsoep brènge
omdè
we dè vergeete zèèn."
"Kèk...
de Pastor moet goed eete.
Ik
docht: vur dè den dienst begint,
brèng
ik 'm zunne snèrt nog èfkes.
Aanders
gaot ie"dur 't lint."
-----------
Drie
"Höshaauwsters, kwaame 't vurrig jaor
mee
dieë smoes, (zô as ik heur )
Mee
der soep dur de controle
van
de Heuvelse kèrkdeur.
Aachter
't altaor, zaage ze laoter,
nog
drie leege panne staon.
Marijn
de Pastor, is dieë mèèrege
dus
nie dur "'t lint" gegaon.
Ik
hèb laoter, mee "Ons moeder"
alles
gevolgd, op de Tee Vee.
Èn
ik moet zègge, zukke schôon dinge,
mòkte
êens in 't jaor mar mee.