Piet van Beers
2 december 2002

Tèùs toen moesse we as kèènd

vur neege uur nòr bèd

èn ´s mèèrges op, om zeuve uur

daor wier strèng opgelèt.

Ons moeder ha dan ´t brôod gesmèèrd

meej reuzel of margeriene.

Onze Pa was dan al onderwèg

om dè brôod  te gòn  verdiene.

Èn…toen ik wir wè gròtter waar

moes ik meej onze vadder meej.

Om vèèf uur ´s mèèrges öt oewe nist

èn dan ha´k nog slaop vur tweej.

In de mielietairen dienst daor was´t

verèkkes vruug "appèl".

Hij die soldòtje is gewist

die wit dè toch nog wèl.

Ik hèb me aaltij òngewènd

om hêel vruug op te staon

èn ´s aove´s rond de klok van èlve

wir nòr bèd te gaon.

Ze zègge dètter op der bèd

de miste meense stèèrve

mar zèède ´s mèèrges  ötgerust

zal oewen dag nie gaaw bedèèrve

Haawt oewe roeper en oewe poeper

ooverdag goed ôope

èn lòt dieje klôot die ´t beeter wit

mar nao de bliksem lôope.

´t Komt ôot veur, dè jonge hènne

der èège gedraoge as enen haon.

Mistentèèds zèn ze dan nog puber

èn der irste aaike komt er aon.

Soms prebeere ze te kraaie

èn stappe as enen haon in´t rond.

Èn der zusters zulle dènke:

"Heej se soms peeper in der kont" ??

De weeteschap wit te vertèlle

dè dè òn de hormôone leej.

Mar…nao ´n tèdje gao dè oover

èn die kiepe zitte daor nie meej.

As gij oe aaike zit te pèlle

dan dènkte er vèrders nie bij nao

hoe dètter in de kiepewèèreld

as reegel daogeleks nòr toe gao.

Ik zaat wèl es te prakkezeere,

hoe komt dè aaike op m´n bord.

Ik weet naa waor ge ze kunt kôope

èn òk hoe ´t gegeete wort.