KÈNDER OPPAAS

Ons Lies bèlde op! "Paa, wild'asteblief

unnen dag op m'n kènderkes paase."

"Ik hèb nòg nie geklòtterd èn ik moet nòr de stad...

Ze stòn hier, gekleed èn gewaase."

Ik ging dus op pad, hèb den auto gevat

èn zèè nao m'n klèènzoons gereeje.

Haa, Oopaa, zèg Oopaa, ge kaort tòch meej mèn.

Èn meej den aandere moes ik Yatseeje.

Ik zaat zeeker drie uur, ( dè vervilt op den duur)

meej die Patjakkers saome binne.

Ik moes Jookere, Pèste èn wè al nie meer.

Èn ik mòcht nòg nie ÊEN pötje winne.

Ik naam smiddags die tweej

nòr de Vòlkstèùn meej.

Òch... et zèn tòch ok zo'n bijdehaandte.

Ge hèt nòg mar aamper oewe rug gedraajd

òf ze lôope al tusse oe plaante.

Den êene is vier, èn den aandere is zis.

Ge hèt er hil wè, meej te stèlle.

Ik was saoves bèkaaf'

Ik dòcht dèk 't begaaf.

Mar ons Lies..maag 'n Woensdag wir bèlle.