CUBRA

 

la vérité

 

stramstil

stonden de vijgen

stomverbaasd

toen

de dadels

denderend

voorbijkwamen

en niemand wist

waarheen

maar

een klein

navelsinaasappeltje

wist het wel

zij gaan

naar de veiling

van don alfonso fernandez nieto

 

pierre bogaers

eindewinter 2011

---

 

de kleur van water

 

water

bron van al wat leeft

geboren

uit het smeltend ijs

daarboven

komt als bergbeek

naar beneden

donderend bulderend

onstuimig en woest

en later

waardig en voornaam

maar altijd

ritselend

tintelend

flikkerend

parelend

spetterend

schuimend

en dansend

vol diamantige glinsteringen

want de zon

zit gevangen

in iedere druppel

hoor toch

die mahlermuziek

van dit klotsende water

 

het water

dat vredig uitloopt

in andere nieuwe

watermoeders

die samenkomen

langs groen oeverland

in een zee of meer

waar zij

verdampen

tot grijze wolken

en straks

als regen

weer daarboven landen

ijs worden

en dan weer water

 

het water

heeft altijd

een onbestemde kleur

die

met geen mogelijkheid

te duiden is

ik denk daarom

dat god

de kleur van water heeft

 

pierre bogaers

eindewinter 2011