TERUG NAAR MIKKERS - TROLSKY
HOME

OVERZICHT AUTEURS

ALLE TEKSTEN

INTERVIEWS

BRAABANS

Jasper Mikkers / Tymen Trolsky

Publicaties

Biografie Publicaties Interview Links

Het hoort niet. Dat weet ik ook wel. Het is kinderachtig en bewijst dat mijn persoonlijkheid sinds de verschijning van dat boek nauwelijks een rijping en ontwikkeling van betekenis heeft doorgemaakt. En toch. Toch ben en blijf ik een beetje trots op de koppen boven de besprekingen die aan dit boek gewijd werden. 'Ruige roman vanuit standpunt van macho-avonturier.' 'Jasper Mikkers: een egomaniak in de jungle.' 'Jasper Mikkers reist - van bed tot bed - door Peru.' 'Het hevige leven, maar niet meer.' 'Avonturier op zoek naar kaaimannen.' 'Een mannenboek.' 'Rauwe erotomane en overjarige hippie.' 'Ouderwets avonturier op zoek naar kaaimannen.' Boven een interview staan de woorden: 'Schrijversleven zonder normen.' Ben ik trots omdat de kritieken die ik voorheen aan mijn boeken werden gewijd, lauw en saai waren? Nee, dat ook weer niet. Misschien de boosheid die uit de koppen spreekt? Ik, ik weet het gewoon niet.

Er staat een passage in waar ik maanden over getwijfeld heb en die ik er drie keer uit gooide en drie keer in terugzette. Die passage was de uiterste consequentie van de houding vanwaaruit ik het boek schreef. Een enkele criticus lichtte die passage eruit en schudde het hoofd. Ongelijk kon ik hem niet geven. Of ik die passage zou handhaven bij een herdruk? Die komt er gelukkig niet. 'Over welke passage heeft u het?' 'Daar ga ik niet op in.'

Als slagen op een boksbal vlogen de kritieken op me af. Tot ik op een dag, nog ochtend, dromerig een stukje las dat ik in een envelop tegenkwam. Ik dacht: 'Eindelijk, dat is nou een goed oordeel. Zo is het.' Er stond: 'De lezer treft in De weg van de regen een zeer schrijnend en actueel beeld aan van een Zuidamerikaans land, niet het minst door de scherpe manier van observeren van de auteur, en zijn passie voor alles wat ongewoon is. Zijn harde en gedreven stijl, zijn grote openhartigheid en hartstochtelijk verlangen maken elke bladzijde uiterst onderhoudend en leesbaar.' Met een tevreden gevoel borg ik de recensie op bij de andere. 'Hèhè, eindelijk.' Totdat ik me herinnerde dat ik die recensie zelf had geschreven.