Brabants Licht

V&D exit,

er was hier zoveel om van te genieten

Joep Eijkens & Toine van Berkel

 

Het kan nog net, maar haast u. Want 24 april sluit ook de Tilburgse vestiging van V&D voorgoed zijn deuren. Wanneer je met de roltrap van de begane grond naar de kelder gaat, kun je links op de zijwand het volgende zinnetje zien staan: Er is hier zoveel om van te genieten!
Die boodschap kreeg een enigszins cynische lading op 24 maart toen V&D aan de definitieve faillissementsuitverkoop begon. Dat merkte ook Toine van Berkel die de koopjesjacht op de eerste dag vastlegde met zijn camera en aldus op zijn manier zijn slag sloeg.
'De koopjesjagers genoten met volle teugen (ook al moesten ze soms twee uur bij de kassa in de rij staan)', zo noteerde hij na afloop. 'De neutrale toeschouwer werd overvallen door de claustrofobische drukte en de zichtbare treurnis van een winkelinstituut in ontbinding'

Grabbelen en graaien

'De definitieve leegverkoop lokte ’s morgens al honderden mensen naar de Tilburgse binnenstad. Ze moesten in grote drommen in zowel de Heuvelstraat als op het Pieter Vreedeplein nog ruim een uur wachten voor ze hun slag konden slaan. Vechten was het nog net niet, maar er werd wel geduwd en getrokken om als eersten aan het koopgerief te komen. Vooral bij de kleine koffertjes en de klokjes was het direct na de opening om 11 uur razend druk.
En niet alleen allochtonen dromden als nijvere bijen om de koopwaar, ook roomblanke dames uit de gegoede Tilburgse buurten grabbelden en graaiden er lustig op los. Zij hadden enkel oog voor de kortingen, die tot 70 procent opliepen. Het zichtbare verval van de ooit zo trotse winkel merkten ze niet eens op: de ontmantelde La Place, een ontbrekende s in het woord kassa, een al half gedemonteerd scanapparaat (‘Scan hier uw voordeel!’) en het trieststemmend beeld van verloren paspoppen op een al verlaten winkelvloer'.

Voel je thuis!

De volgende dag bleken al heel wat vakken leeg te zijn, zo merkte Van Berkels collega Joep Eijkens. En al leek het minder druk dan op de eerste dag, de chaos was er volgens hem niet minder om: 'De vloeren lagen hier en daar bezaaid met kledingstukken, bij de sieraden leken overvallers praktisch de hele voorraad weggeroofd te hebben en wie een paar schoenen wilde passen, had geluk als hij de juiste exemplaren bij elkaar kon vinden. Ik had te doen met personeel dat zich nu opeens uit de naad moest werken om de winkel zo snel mogelijk leeg te krijgen. Extra druk had het een speciale functionaris die constant aangeklampt werd door klanten met de vraag wat hun koopjes na aftrek van de korting zouden kosten. Hij had er een handig apparaatje voor, dat direct het juiste bedrag aangaf. De kortingen leken me vaak niet bijster groot en om dan daarvoor een uur in de rij te moeten gaan staan voor de kassa...
De toegang tot de eerste etage was trouwens afgesloten. Wel zag ik dat ook daar een zinnetje op de zijwand stond: Voel je thuis!  Nou nee, ik was in elk geval blij het warenhuis kort daarna te kunnen verlaten en weer in de frisse lucht te staan'.

De eerste tien foto's maakte Toine van Berkel, het tweede tiental Joep Eijkens.