CUBRA

INHOUD MARTIN BEVERSLUIS
SAMENWERKING MET JOHN DOHMEN
HOME



 

Martin Beversluis

gedichten 2009


 

 

 

Nachtmens

 

Ze zeiden dat je een nachtmens bent

dat je demonen van buiten naar

binnen kunt laten komen

tot je uiteindelijk straalt in

het gelaat van de waanzin

ze zeiden dat je het kwaad

kunt africhten als een hond

 

ze zeiden dat de letters een

weg terug gevonden hebben

naar het alfabet en dat jij dus

niet meer nodig bent ze zeggen

dat je je doden moet begraven

terwijl ze nog leven ze zeggen

 

dat de dageraad over het huis

jouwer vaderen is gekomen dus

dat er voor jou geen plaats

is jij kunt het daglicht niet

verdragen ze dreggen

je wat drek op en gek

‘t zit ‘m waarschijnlijk

ergens in de genen

je zegt je staat misplaatst

in een toekomst en of je

nu de mijne even mag lenen.

 

 

   

Lustwarande

 

 

Oerhaas angsthaas

het is de kop van

een raket gemaakt

van potten pannen

en een rotonde een

plein in het bos er

is een hemelsbreed

bed van drijvend

beton nu gaan

we de weg die de

kinderen lopen

het golvend water

breekt hun spiegeling

hoedt u voor de hond

schuld en zonde

zijn concepten die

je in het aardse houden

een wereld vol eenzaam

schreeuwende bakens

zet een spiegel in het bos

zij zullen zichzelf in de

bomen herkennen en dan

nog voelen ze zich

zo godverlaten alleen

dat het ook weer mooi wordt

een uitstulpende clitoris op

heel kleine pootjes loopt door

het bos in een veel te rode string

vraag het me nu want het heeft geen zin

maar dit nu is alle tijd en wij zijn

nog niet warmer dan de zon.

 

 

Zilverliefde

 

 

Ergens in het nergens

wordt het niets een iets

gedroomde vrijheid

koperen ploert het

geraas van oude

stormen het relaas

van de zilverliefde

die nooit meer zal

ophouden of het

grote feest van

het gouden shot

 

zilverliefde het heeft

de dag vergald hoe

de stilte soms een

klank heeft en als je

heel goed luistert

hoor je hoe nergens

in het ergens het

niets een iets wordt

 

het stigma van

een jonge huid

en dat je niet

dood wilt gaan

zilverliefde het

houdt nooit op

vergalt je dag

het graait

kijk niet uit

sla op slag door

schiet of steek

zomaar om je heen

 

laten we afspreken

dat ik jou in plaats

van een hand een

klap geef en jij slaat

mij even hard terug

dat we dat dan

beschaving noemen.